RAMAYANAM-2
EPISODE-35
Download , listen, preserve and share the rendering of this dhasaakan by
Trisoor Ramachandran
mp3 contributed by C.Ramakrishnan
raagam - Mohanam மோஹனம்
please listen using the audio player at the end of this page
35-1
ஹனுமான் மூலம் சுக்ரீவனை நண்பனாக அடைந்து, துந்துபி என்ற அரக்கனை கால் கட்டைவிரலால் தூக்கி எறிந்து ,ஏழு மராமரங்களையும் ஒரே சமயத்தில் அம்பினால் துளைத்தீர்கள் சுக்ரீவனைக் கொல்ல முயன்ற வாலியை கொன்று அவனை காப்பாற்றினீர்கள். மதங்க முனிவரின் ஆஸ்ரமத்தியத்தில், சீதையைப் பிரிந்த துயரத்தில் மழை காலத்தை கழித்த்தீர்கள்
35-2
லட்சுமணனின் சொற்படி, சுக்ரீவன் தங்களிடம் வந்தான். எல்லா திசைகளிலும் சீதாதேவியை விரைந்து தேடுவதற்காக அணிவகுத்து நின்ற வானர சேனையைக் கண்டு மகிழ்ந்தீர்கள். வாயுபுத்ரனான அனுமனிடம் சீதையிடம் சொல்ல வேண்டிய செய்தியைச் சொல்லி கணையாழியும் அளித்த்தீர்கள் . வானரர்கள் அனைவரும் சீதா பிராட்டியை எல்லா திசைகளிலும் தேடினார்கள்.
35-3
தங்களது திவ்ய வரலாற்றைக் கேட்ட சம்பாதி என்ற கழகரசன் இழந்த தனது இறக்கைகளை மீண்டும் பெற்று வெகு வேகமாக வானத்தில் பறந்து சீதை அசோகவனத்த்தில் இருப்பதாக கூற, அதைக் கேட்ட அனுமன்,
கடலைத் தாண்டி, கடலின் நடுவே உள்ள இலங்கையில் ஜனகரின் திருமகள் சீதா பிரட்டி இருப்பதைக் கண்டு, அவரிடம் கணையாழியை அளித்தார். பின்னர் அசோகவனத்தை அழித்து இந்திரஜித் ஏவிய பிரம்மாஸ்திரத்தை சமாளித்து, ராவணனை கண்டு பேசி ,இலங்கைக்கு தீ வைத்து , விரைவாக திரும்பிவந்து தங்களிடம் சூடாமணியை கொடுத்தார்.
35-4
சுக்ரீவன் அங்கதன் போன்றோர் கொண்ட வலிமையான வானரசேனை கடற்கரை வந்தடைந்தது. அப்போது ராவணனின் தம்பி விபீஷணன் தங்களிடம் சரண் அடைந்தான். கடல் அரசன் மீது அக்னி அஸ்திரம் விட்டு, கடலில் பாதை அமைக்க தொடங்கினீர்கள்.
35-5
வானரசேனையால், பல திசைகளிலும் இருந்து கொண்டுவரப்பட்ட மலைக்குவியல்களை வைத்து சேது அணையைக்கட்டி இலங்கை சென்றீர்கள்.
பற்களும், நகங்களும், குன்றுகளும், பாறைகளும் மரங்களும் மட்டுமே ஆயுதமாக கொண்ட வானரசேனையைக்கொண்டு அரக்கர்களை கொன்றீர்கள்.
போர்க்களத்தில், இந்திரஜித் தொடுத்த அஸ்திரத்தால், தாங்களும் லக்ஷ்மணனும் மயக்கம் அடைந்து பின்னர் கருடனின் இறக்கை காற்றினால் மயக்கம் தெளிந்தீர்கள்.
35-6
போரில் லக்ஷ்மணன் சக்தி ஆயுதத்தால் தாக்கப்பட்டு உயிருக்குப் போராடிய நேரத்தில், வாயு குமாரன் அனுமன் தாங்கி வந்த சஞ்சீவி மலையின் மூலிகைகளால் , உடனடியாக குணம் பெற்று , லக்ஷ்மணன்
இந்திரஜித்தைக் கொன்றான். பூமியே நடுங்க நடந்து வந்த கும்பகர்ணனை தாங்கள் வதம் செய்தீர்கள்.
35-7
தேவேந்திரனால் அனுப்பப்பட்ட தேரையும் பிரம்மாஸ்திரத்தையும் பயன்படுத்தி, ராவணன் கழுத்துக்களை வெட்டிச் சாய்த்தீர்கள் தீயினில் புகுந்து தூய்மையை நிரூபித்த சீதையை ஏற்றுக்கொண்டீர்கள். போரில் உயிர் துறந்த வானரர்கள் அனைவரும், தேவ அருளால், மீண்டும் உயிர் பெற்றனர். அவர்கள் அனைவரோடும், இலங்கை அரசன் விபீஷணன் , லக்ஷ்மணன் , சீதாதேவி எல்லோருமாக , இந்திரன் அனுப்பிவைத்த புஷ்பக விமானத்தில் ,அயோத்தி நகருக்கு திரும்பி வந்து சேர்ந்தீர்கள்.
35-8
கங்கை யமுனை போன்ற நதிகளின் புனித நீரினால், பட்டாபிஷகம் செய்யப்பட்டீர்கள். ஆனந்தமாக பல்லாண்டுகள் வாழ்ந்தீர்கள். ஒரு பாமரனின் இழிந்த சொல்லினால், புண்பட்டு , கர்பமுற்றிருந்த சீதா பிராட்டியை கானகத்திற்கு அனுப்பினீர்கள். வாலமீகி ஆஸ்ரமத்தில், சீதாதேவி லவன்-குசன் என்ற இரு புதல்வர்களை ஈன்றாள்.
35-9
தங்களது அஸ்வமேத யாக மஹா மண்டபத்தில், தங்களது மைந்தர்களான லவன்-குசன் , ஸ்ரீமத் ராமாயணத்தை இனிமையாகப் பாடக்கேட்டு, வாலமீகி முனிவர் சொற்படி, தாங்கள் சீதாதேவியை ஏற்க முன்வந்தபோது, பிராட்டியாரை தன மகள் என்று பூமாதேவி நிலம் பிளந்து சீதாதேவி அதில் மறைந்து விட்டார். காலதேவன் கட்டளைப்படி தாங்கள், சரயு நதியில் புகுந்து ,தங்களது பரிவாரங்களுடன் , வைகுண்டம் சேர்ந்தீர்கள்.
35-10
பிரியம் வைப்பவர்களுக்கு,பிரிவுத் துன்பம் நேரும்.
ராஜ தர்மத்தில், சில நேரம் குற்றமற்றவர்களும் தண்டிக்கப்பட நேரும். என்ற உண்மைகளை ராம அவதாரத்தின் மூலம் மக்களுக்கு அறிவுறுத்தவே இவ்வாறு நேர்ந்தது.
சத்வ குண பூரணமே ! பாவனபுர அதிபனே ! என்னுடைய நோய்களைத் தீர்த்து வைப்பாய்.
================
35-1
Having taken alliance with Sugreeva which was brought about by Hanumaan, Thou flung far away the corpse of the Asura Dundubhi with Thy toe and also cut through seven Saala trees by a single arrow simultaneously, to demonstrate Thy strength to Sugreeva. Baali who was incomparable in strength and was eager to kill Sugreeva was killed by Thee by using a strategy. Thou then spent the rainy season tormented by the pangs of separation from Seetaa, near the hermitage of sage Matanga.
35-2
When Thy younger brother Lakshmana admonished Sugreeva, he in fear approached Thee marshalling an army of monkeys, to search for Thy wife Seeta in all directions. Thou were delighted to see this and gave to Hanumaan who was standing before Thee, a message and a signet ring for Seetaa. The monkeys very diligently started on the mission to search for Thy consort Seeta.
35-3
On hearing Thy account Sampaati had grown fresh wings and flew away. As Sampaati had told him the whereabouts of Seetaa, Hanumaan jumped across the ocean and reached the city of Lankaa. There he saw Seetaa and gave her the ring, destroyed the garden, killed Aksha kumaar in the famous battle, and put up with the Brahmaastra bondage. Then he met the ten faced Raavana and burned down Lankaa. Hanumaan then quickly went to Thee and gave Thee the crest jewel sent by Seetaa.
35-4
Thou set out with a huge army of monkeys led by great warriors Sugreeva, Angad and others and conquering the whole earth reached the shore of the ocean. Raavana's younger brother Vibheeshana, crossed over to Thy side, and taking refuge in Thee, disclosed the secrets of the enemy which Thou heard in secret. When the requests made to the ocean deity were in vain, in anger Thou sent the fire missile to annihilate the waters of the ocean. Frightened by the power of the missile, as ordered by the ocean deity, Thou got a way through the ocean.
35-5
The monkeys from all the quarters brought mountains and rocks by which Thou got a bridge built across Lanka.Crossing over Thy army of monkeys attacked the Raakshasas with teeth claws mountains rocks and palm trees as weapons. With Thy brother displaying terrific power in the battle field, Raavana's son Indrajit soon tied down Thy troops with Naagaastra. Garuda, Thy vehicle soon released them from that state by fanning them with his wings.
35-6
The missile 'Shakti' sent by Raavana, struck Lakshmana who was slipping off life. He was revived by smelling the herb which grew on the mountain which was then brought by Hanumaan. After that Lakshmana killed the master of the magical arts Indrajit. Thou were disturbed by the magical powers of Raavana and were relieved from its stunning effects by Vibheeshana's words. Kumbhkarna who came to join the battle, made the earth tremble and was devouring the army of monkeys, was then killed by Thee
35-7
Accepting the chariot and the armour sent by Indra, Thou fought with Raavana and cut off his row of heads by the Brahmaastra, and accepted Seetaa after she was purified by fire. The Devas of high order healed and revived the host of monkeys who were wounded and killed in the battle. Then along with the king of Lanka, Vibheeshana, and Thy consort Seetaa, Thou returned to Thy own city of Ayodhyaa in the chariot Pushpaka.
35-8
Thou were pleased to be coronated with the holy waters and ruled happily for more than ten thousand years. Reacting to a scandalous gossip about Seetaa, Thou abandoned her in spite of her being pregnant. O what a pity. The Asura Lavanaasura was killed by Shatrughna and Thou killed the shudra ascetic. Thereafter, Seetaa who was living in Vaalmiki's aashrama gave birth to Thy two sons.
35-9
In the premises of the Yanjya by Vaalmeeki's order Thy sons sang the beautiful composition which was composed by him. Hearing it Raama was desirous of taking back Seetaa, but she disappeared into her mother Earth. At the request of the Kaala Yama to return to Thy abode Vaikunth, Thou first created reason to abandon Lakshmana and then Thou submerged in the river Saryu along with all Thy attendants. Then going to Swarga Thou reached Thy abode the eternal Vaikuntha.
35-10
As a lesson to the mankind this human embodiment of Thee happened. Pangs of separation are caused by extreme attachment, as also extreme addiction to Dharma may lead to the abandoning of the innocent. Otherwise for Thee who are established in self consciousness how can such a weakness of mind be explained. O Wielder of the Discuss! Thou That very embodiment of the Satva guna!
O The Lord of Guruvayur! ( pavana pura athipaa) eradicate my sufferings from the disease.
======================
35-1
नीतस्सुग्रीवमैत्रीं तदनु हनुमता दुन्दुभे: कायमुच्चै:
क्षिप्त्वाङ्गुष्ठेन भूयो लुलुविथ युगपत् पत्रिणा सप्त सालान् ।
हत्वा सुग्रीवघातोद्यतमतुलबलं बालिनं व्याजवृत्त्या
वर्षावेलामनैषीर्विरहतरलितस्त्वं मतङ्गाश्रमान्ते ॥१॥
35-2
सुग्रीवेणानुजोक्त्या सभयमभियता व्यूहितां वाहिनीं ता-
मृक्षाणां वीक्ष्य दिक्षु द्रुतमथ दयितामार्गणायावनम्राम् ।
सन्देशं चाङ्गुलीयं पवनसुतकरे प्रादिशो मोदशाली
मार्गे मार्गे ममार्गे कपिभिरपि तदा त्वत्प्रिया सप्रयासै: ॥२॥
35-3
त्वद्वार्ताकर्णनोद्यद्गरुदुरुजवसम्पातिसम्पातिवाक्य-
प्रोत्तीर्णार्णोधिरन्तर्नगरि जनकजां वीक्ष्य दत्वाङ्गुलीयम् ।
प्रक्षुद्योद्यानमक्षक्षपणचणरण: सोढबन्धो दशास्यं
दृष्ट्वा प्लुष्ट्वा च लङ्कां झटिति स हनुमान् मौलिरत्नं ददौ ते ॥३॥
35-4
त्वं सुग्रीवाङ्गदादिप्रबलकपिचमूचक्रविक्रान्तभूमी-
चक्रोऽभिक्रम्य पारेजलधि निशिचरेन्द्रानुजाश्रीयमाण: ।
तत्प्रोक्तां शत्रुवार्तां रहसि निशमयन् प्रार्थनापार्थ्यरोष-
प्रास्ताग्नेयास्त्रतेजस्त्रसदुदधिगिरा लब्धवान् मध्यमार्गम् ॥४॥
35-5
कीशैराशान्तरोपाहृतगिरिनिकरै: सेतुमाधाप्य यातो
यातून्यामर्द्य दंष्ट्रानखशिखरिशिलासालशस्त्रै: स्वसैन्यै: ।
व्याकुर्वन् सानुजस्त्वं समरभुवि परं विक्रमं शक्रजेत्रा
वेगान्नागास्त्रबद्ध: पतगपतिगरुन्मारुतैर्मोचितोऽभू: ॥५॥
35-6
सौमित्रिस्त्वत्र शक्तिप्रहृतिगलदसुर्वातजानीतशैल-
घ्राणात् प्राणानुपेतो व्यकृणुत कुसृतिश्लाघिनं मेघनादम् ।
मायाक्षोभेषु वैभीषणवचनहृतस्तम्भन: कुम्भकर्णं
सम्प्राप्तं कम्पितोर्वीतलमखिलचमूभक्षिणं व्यक्षिणोस्त्वम् ॥६॥
35-7
गृह्णन् जम्भारिसंप्रेषितरथकवचौ रावणेनाभियुद्ध्यन्
ब्रह्मास्त्रेणास्य भिन्दन् गलततिमबलामग्निशुद्धां प्रगृह्णन् ।
देवश्रेणीवरोज्जीवितसमरमृतैरक्षतै: ऋक्षसङ्घै-
र्लङ्काभर्त्रा च साकं निजनगरमगा: सप्रिय: पुष्पकेण ॥७॥
35-8
प्रीतो दिव्याभिषेकैरयुतसमधिकान् वत्सरान् पर्यरंसी-
र्मैथिल्यां पापवाचा शिव! शिव! किल तां गर्भिणीमभ्यहासी: ।
शत्रुघ्नेनार्दयित्वा लवणनिशिचरं प्रार्दय: शूद्रपाशं
तावद्वाल्मीकिगेहे कृतवसतिरुपासूत सीता सुतौ ते ॥८॥
35-9
वाल्मीकेस्त्वत्सुतोद्गापितमधुरकृतेराज्ञया यज्ञवाटे
सीतां त्वय्याप्तुकामे क्षितिमविशदसौ त्वं च कालार्थितोऽभू: ।
हेतो: सौमित्रिघाती स्वयमथ सरयूमग्ननिश्शेषभृत्यै:
साकं नाकं प्रयातो निजपदमगमो देव वैकुण्ठमाद्यम् ॥९॥
35-10
सोऽयं मर्त्यावतारस्तव खलु नियतं मर्त्यशिक्षार्थमेवं
विश्लेषार्तिर्निरागस्त्यजनमपि भवेत् कामधर्मातिसक्त्या ।
नो चेत् स्वात्मानुभूते: क्व नु तव मनसो विक्रिया चक्रपाणे
स त्वं सत्त्वैकमूर्ते पवनपुरपते व्याधुनु व्याधितापान् ॥१०॥
audioplayer
