----------------------------
Rendition by Trisoor Ramachandran
mp3 contributed by C.Ramakrishnanan
-
-----
-------------------------------------------------------------
please listen using the audio player at the end of this page
அவ்வாறு தாங்கள் நடனமாடுவதைக் கண்ட கோபர்கள் மிகவும் மகிழ்ந்தனர். முனிவர்கள் ஆனந்தமடைந்தார்கள். தேவர்கள் கூட்டங்கூட்டமாக வந்து தங்கள் மேல் மலர்மாரி பொழிந்தார்கள்
----------------------
अथ वारिणि घोरतरं फणिनं
प्रतिवारयितुं कृतधीर्भगवन् ।
द्रुतमारिथ तीरगनीपतरुं
विषमारुतशोषितपर्णचयम् ॥१॥
O Lord! Thou then made up Thy mind to drive away the fierce serpent from the waters. Thou quickly approached and got up on a Kadamba tree standing on the bank of the river, with its leaves withered due to the poisonous breeze.
-------------------------------------
अधिरुह्य पदाम्बुरुहेण च तं
नवपल्लवतुल्यमनोज्ञरुचा ।
ह्रदवारिणि दूरतरं न्यपत:
परिघूर्णितघोरतरङ्ग्गणे ॥२॥
Thou climbed that tree with Thy lotus like splendorous charming feet resembling tender leaves, and with a long leap jumped far out into the deep waters with swirling fierce waves.
----------------------------------------
भुवनत्रयभारभृतो भवतो
गुरुभारविकम्पिविजृम्भिजला ।
परिमज्जयति स्म धनुश्शतकं
तटिनी झटिति स्फुटघोषवती ॥३॥
When, Thou the bearer of the weight of the three worlds, jumped, Thy immense weight caused the waters to swirl and swell. On the river bed an area of a hundred bows (yards) submerged, as a sudden roar arose from the river.
---------------------------------------------
अथ दिक्षु विदिक्षु परिक्षुभित-
भ्रमितोदरवारिनिनादभरै: ।
उदकादुदगादुरगाधिपति-
स्त्वदुपान्तमशान्तरुषाऽन्धमना: ॥४॥
The loud roar from the middle of the waters which extended to all the directions and the intermediary directions, disturbed and angered the serpent king Kaaliya. He came out of the water and rushed up to Thee in a fit of blinded anger.
------------------------------------------------
फणशृङ्गसहस्रविनिस्सृमर-
ज्वलदग्निकणोग्रविषाम्बुधरम् ।
पुरत: फणिनं समलोकयथा
बहुशृङ्गिणमञ्जनशैलमिव ॥५॥
Thou saw the serpent in front with his thousands of peak like hoods emitting burning fire flakes and fierce poison fluid, looking like a many peaked black mountain.
-----------------------------------------------
ज्वलदक्षि परिक्षरदुग्रविष-
श्वसनोष्मभर: स महाभुजग: ।
परिदश्य भवन्तमनन्तबलं
समवेष्टयदस्फुटचेष्टमहो ॥६॥
Alas! That huge serpent emitting deadly poison and breathing out intense heat, bit Thee of limitless strength, all over Thy body. Then it coiled around Thee making Thy body and Thy movements invisible.
-------------------------------------------------
अविलोक्य भवन्तमथाकुलिते
तटगामिनि बालकधेनुगणे ।
व्रजगेहतलेऽप्यनिमित्तशतं
समुदीक्ष्य गता यमुनां पशुपा: ।।७॥
The Gopa boys and the cows were distressed when they did not see Thee, and went to the bank of the river Yamunaa. In the houses in Gokula also the Gopas saw hundreds of evil omens and they also rushed towards Yamunaa.
------------------------------------------------------
अखिलेषु विभो भवदीय दशा-
मवलोक्य जिहासुषु जीवभरम् ।
फणिबन्धनमाशु विमुच्य जवा-
दुदगम्यत हासजुषा भवता ॥८॥
O Lord! All of them were overwhelmed with grief on seeing Thy plight and were ready to give up their lives in order to save Thee. Just then, Thou quickly shed the coils of the snake and hastily emerged with a smile.
----------------------------------------------------------
अधिरुह्य तत: फणिराजफणान्
ननृते भवता मृदुपादरुचा ।
कलशिञ्जितनूपुरमञ्जुमिल-
त्करकङ्कणसङ्कुलसङ्क्वणितम् ॥९॥
Then Thou mounted on the hoods of the serpent king and danced with Thy delicate beautiful feet. The gentle sound of the anklets mingled beautifully and rhythmically with the tinkling of the bangles on Thy wrists.
------------------------------------------------
जहृषु: पशुपास्तुतुषुर्मुनयो
ववृषु: कुसुमानि सुरेन्द्रगणा: ।
त्वयि नृत्यति मारुतगेहपते
परिपाहि स मां त्वमदान्तगदात् ॥१०॥
As Thou performed the dance, the Gopas rejoiced, the sages sang hymns, and the gods showered flowers. O Lord of the Guruvaayur temple! Such that Thou are, save me from the severe illness
================================================================
please listen using the audio player at the end of this page
பிறகு தாங்கள் யமுனை மடுவில் உள்ள கொடியோனான காளியன் என்கிற பாம்பை அங்கிருந்து விரட்டியடிக்கத் திருவுள்ளம் கொண்டு மடுவின் கரையில் விஷக்காற்றினால் வறண்டு வாடிய இலைகளோடு கூடிய ஒரு கதம்ப மரத்தின் மேல் விரைவாக ஏறினீர்கள்.
இளந்தளிர் போன்று மனதைக் கவரும் ஒளியுடன் கூடிய திருவடித்
தாமரைகளால் அம்மரத்தின் மேலேறி பயங்கரமான அலைகளும்,
நீர்ச்சுழல்களும் நிறைந்த அம்மடுவின் தண்ணீரில் எட்டிக்
குதித்தீர்கள்.
மூவுலகத்தின் சுமையையும் தாங்கும் தங்களுடைய கனத்தால்
அம்மடுவின் தண்ணீர் கலங்கிப் பேரிரைச்சலுடன் உயரக் கிளம்பி நூறு வில்லிடையளவு கரையை நீரில் மூழ்கடித்தது.
அப்பொழுது திக்கு திசைகளிலெல்லாம் சுழல்கள் எழும்படி கலக்கப்பட்ட மடுவின் தண்ணீரில் அதிகமான இரைச்சல் உண்டாயிற்று. அவ்வமயம் பாம்பரசனான காளியன் மிகுந்த சினத்தினால்
செய்வதறியாது திகைத்துத் தண்ணீரிலிருந்து வெளிக்கிளம்பித் தங்களை அணுகி வந்தான்.
ஆயிரம் பணாமுடிகளிலிருந்தும் தீப்பிழம்பு போன்ற கொடிய விஷத்தை
வெளியே கக்குகின்ற காளியனைப் பல கொடுமுடிகளுடன் கூடிய ஒரு
கரிய மை மலையோ? என்பது போல் எதிரில் கண்டீர்கள்.
தீப்பிழம்பொக்கும் கண்களும், கொடிய விஷத்தைப் பெருக்கும் மூச்சுக்காற்றின் வெம்மையுமுடைய அப்பெரிய பாம்பு, அளவற்ற பலம் படைத்தவரும் மனதிற் கெட்டாத செயல்புரிபவருமான தங்களை இறுகச் சுற்றிக் கொண்டு கடித்தானே அதன்றோ வியப்பு? (6)
யமுனைக் கரையில் நின்று கொண்டிருந்த பசுக்களும், இடைச்சிறுவர்களும் தங்களைக் காணாது வருந்திக் கொண்டிருக்கையில் இடைச்சேரியில் உள்ள இடையர்கள் பற்பலவிதமான தீய சகுனங்களைக் கண்டு யமுனைக் கரைக்கு ஓடி வந்தார்கள்.
(7)
தங்களுடைய நிலையைக் கண்ட
எல்லோரும் துயரம் தாங்காது தத்தம் உயிரையே விடத் துணிந்தபொழுது பாம்பின் பிடியிலிருந்து விரைவாகத் தன்னைத்தானே விடுவித்துக் கொண்டு புன்சிரிப்போடு தாங்கள் வேகமாக வெளியே வந்தீர்கள்.
பின்பு பாம்பரசனான காளியனின் படங்களின் மேல் ஏறி நின்று
மிருதுவான அழகான பாதங்களின் சலங்கைகள் இனிது ஒலிக்கக் கைவளைகள் கிங்கிணி என்று ஒலிக்கத் தாங்கள் நடனமாடினீர்கள்.
(9)
----------------------
अथ वारिणि घोरतरं फणिनं
प्रतिवारयितुं कृतधीर्भगवन् ।
द्रुतमारिथ तीरगनीपतरुं
विषमारुतशोषितपर्णचयम् ॥१॥
O Lord! Thou then made up Thy mind to drive away the fierce serpent from the waters. Thou quickly approached and got up on a Kadamba tree standing on the bank of the river, with its leaves withered due to the poisonous breeze.
-------------------------------------
अधिरुह्य पदाम्बुरुहेण च तं
नवपल्लवतुल्यमनोज्ञरुचा ।
ह्रदवारिणि दूरतरं न्यपत:
परिघूर्णितघोरतरङ्ग्गणे ॥२॥
Thou climbed that tree with Thy lotus like splendorous charming feet resembling tender leaves, and with a long leap jumped far out into the deep waters with swirling fierce waves.
----------------------------------------
भुवनत्रयभारभृतो भवतो
गुरुभारविकम्पिविजृम्भिजला ।
परिमज्जयति स्म धनुश्शतकं
तटिनी झटिति स्फुटघोषवती ॥३॥
When, Thou the bearer of the weight of the three worlds, jumped, Thy immense weight caused the waters to swirl and swell. On the river bed an area of a hundred bows (yards) submerged, as a sudden roar arose from the river.
---------------------------------------------
अथ दिक्षु विदिक्षु परिक्षुभित-
भ्रमितोदरवारिनिनादभरै: ।
उदकादुदगादुरगाधिपति-
स्त्वदुपान्तमशान्तरुषाऽन्धमना: ॥४॥
The loud roar from the middle of the waters which extended to all the directions and the intermediary directions, disturbed and angered the serpent king Kaaliya. He came out of the water and rushed up to Thee in a fit of blinded anger.
------------------------------------------------
फणशृङ्गसहस्रविनिस्सृमर-
ज्वलदग्निकणोग्रविषाम्बुधरम् ।
पुरत: फणिनं समलोकयथा
बहुशृङ्गिणमञ्जनशैलमिव ॥५॥
Thou saw the serpent in front with his thousands of peak like hoods emitting burning fire flakes and fierce poison fluid, looking like a many peaked black mountain.
-----------------------------------------------
ज्वलदक्षि परिक्षरदुग्रविष-
श्वसनोष्मभर: स महाभुजग: ।
परिदश्य भवन्तमनन्तबलं
समवेष्टयदस्फुटचेष्टमहो ॥६॥
Alas! That huge serpent emitting deadly poison and breathing out intense heat, bit Thee of limitless strength, all over Thy body. Then it coiled around Thee making Thy body and Thy movements invisible.
-------------------------------------------------
अविलोक्य भवन्तमथाकुलिते
तटगामिनि बालकधेनुगणे ।
व्रजगेहतलेऽप्यनिमित्तशतं
समुदीक्ष्य गता यमुनां पशुपा: ।।७॥
The Gopa boys and the cows were distressed when they did not see Thee, and went to the bank of the river Yamunaa. In the houses in Gokula also the Gopas saw hundreds of evil omens and they also rushed towards Yamunaa.
------------------------------------------------------
अखिलेषु विभो भवदीय दशा-
मवलोक्य जिहासुषु जीवभरम् ।
फणिबन्धनमाशु विमुच्य जवा-
दुदगम्यत हासजुषा भवता ॥८॥
O Lord! All of them were overwhelmed with grief on seeing Thy plight and were ready to give up their lives in order to save Thee. Just then, Thou quickly shed the coils of the snake and hastily emerged with a smile.
----------------------------------------------------------
अधिरुह्य तत: फणिराजफणान्
ननृते भवता मृदुपादरुचा ।
कलशिञ्जितनूपुरमञ्जुमिल-
त्करकङ्कणसङ्कुलसङ्क्वणितम् ॥९॥
Then Thou mounted on the hoods of the serpent king and danced with Thy delicate beautiful feet. The gentle sound of the anklets mingled beautifully and rhythmically with the tinkling of the bangles on Thy wrists.
------------------------------------------------
जहृषु: पशुपास्तुतुषुर्मुनयो
ववृषु: कुसुमानि सुरेन्द्रगणा: ।
त्वयि नृत्यति मारुतगेहपते
परिपाहि स मां त्वमदान्तगदात् ॥१०॥
As Thou performed the dance, the Gopas rejoiced, the sages sang hymns, and the gods showered flowers. O Lord of the Guruvaayur temple! Such that Thou are, save me from the severe illness
================================================================
rkg
audioplayer
