---------------------------
ராகம் பெஹாக்
---------------------------------------
Please download, listen, share and preserve
Trisoor Ramakrishnan Rendering of this song
( placed in public domain by SARAEGAMA)
-------------------------------------------------------------
mp3 contributed by C.Ramakrishna
please listen using the audio player at the end of this page
---------------------------------------------------------------
कंसोऽथ नारदगिरा व्रजवासिनं त्वा-
माकर्ण्य दीर्णहृदय: स हि गान्दिनेयम् ।
आहूय कार्मुकमखच्छलतो भवन्त-
मानेतुमेनमहिनोदहिनाथशायिन् ॥१॥
Then when Kansa came to know from Naarada that, Thou, O Lord! resting on the serpent king! Were residing in Vraja, his heart was full of fear. He called for Akrur, the son of Gaandini, and sent him for Thee under the pretext of inviting Thee to witness the bow worshipping festival.
--------------------------------------------
अक्रूर एष भवदंघ्रिपरश्चिराय
त्वद्दर्शनाक्षममना: क्षितिपालभीत्या ।
तस्याज्ञयैव पुनरीक्षितुमुद्यतस्त्वा-
मानन्दभारमतिभूरितरं बभार ॥२॥
This Akrura for long was Thy devotee. Owing to the fear of Kansa he felt it was impossible to see Thee. Now he was overwhelmed with intense joy when by the order of the king himself he was preparing to see and meet Thee.
------------------------------------------------
सोऽयं रथेन सुकृती भवतो निवासं
गच्छन् मनोरथगणांस्त्वयि धार्यमाणान् ।
आस्वादयन् मुहुरपायभयेन दैवं
सम्प्रार्थयन् पथि न किञ्चिदपि व्यजानात् ॥३॥
This doer of meritorious deed, Akrura, travelled in a chariot to Thy abode. On the way his innumerable thoughts were centered around Thee and so he again and again experienced Thy presence. He feared and fervently prayed for the removal of all possible obstacles to this meeting with Thee and so he did not notice anything on the way.
------------------------------------------------------
रक्ष्यामि वेदशतगीतगतिं पुमांसं
स्प्रक्ष्यामि किंस्विदपि नाम परिष्वजेयम् ।
किं वक्ष्यते स खलु मां क्वनु वीक्षित: स्या-
दित्थं निनाय स भवन्मयमेव मार्गम् ॥४॥
All along the way he was immersed in Thy thoughts alone - 'Shall I be blessed to meet the Supreme Being who is the subject of all Vedic hymns? Will I be able to touch him even slightly? Will he embrace me? What will he say to me? Where will I see him?' He went along the way thinking in this manner.
------------------------------------------------------
भूय: क्रमादभिविशन् भवदंघ्रिपूतं
वृन्दावनं हरविरिञ्चसुराभिवन्द्यम् ।
आनन्दमग्न इव लग्न इव प्रमोहे
किं किं दशान्तरमवाप न पङ्कजाक्ष ॥५॥
O Lotus Eyed One! He gradually entered Vrindaavana which is sanctified by Thy feet and revered by Shiva, Brahma and other gods. As Akrura approached Vrindaavana he was as if immersed in bliss or was under a spell. What states of ecstasy did he not attain!
----------------------------------------------------------
पश्यन्नवन्दत भवद्विहृतिस्थलानि
पांसुष्ववेष्टत भवच्चरणाङ्कितेषु ।
किं ब्रूमहे बहुजना हि तदापि जाता
एवं तु भक्तितरला विरला: परात्मन् ॥६॥
O Lord! Coming to the places where Thou sported, he prostrated. He rolled in the dust which had imprints of Thy feet. O what shall I say! His state is beyond description. At that time also many devotees were born but such ardent devotees were few indeed.
----------------------------------------------
सायं स गोपभवनानि भवच्चरित्र-
गीतामृतप्रसृतकर्णरसायनानि ।
पश्यन् प्रमोदसरितेव किलोह्यमानो
गच्छन् भवद्भवनसन्निधिमन्वयासीत् ॥७॥
Akrura reached the vicinity of Thy residence by dusk. He passed by the houses of the Gopas from where flowed the soothing to the ear, nectar like strains sung about Thy sportive deed. Seeing this he was as though carried away and caught in the current of a river of bliss and spiritual joy.
--------------------------------------------------
तावद्ददर्श पशुदोहविलोकलोलं
भक्तोत्तमागतिमिव प्रतिपालयन्तम् ।
भूमन् भवन्तमयमग्रजवन्तमन्त-
र्ब्रह्मानुभूतिरससिन्धुमिवोद्वमन्तम् ॥८॥
O Infinite Lord! Then Akrura saw Thee with Thy elder brother Balaraam, eagerly watching the milking of the cows, and it seemed like Thou were awaiting the arrival of a great devotee (Akrura himself). It was as if Akrura's internal Brahmic experience was flowing outwardly like a nectar ocean personified as Thee.
--------------------------------------------------
सायन्तनाप्लवविशेषविविक्तगात्रौ
द्वौ पीतनीलरुचिराम्बरलोभनीयौ ।
नातिप्रपञ्चधृतभूषणचारुवेषौ
मन्दस्मितार्द्रवदनौ स युवां ददर्श ॥९॥
Akrura saw Thee and Balaraam, both neat and tidy after the evening bath, dressed in beautiful yellow and blue garments, wearing a few ornaments and looking charming in appearance. A soft smile played on Thy gentle faces.
---------------------------------------------------------
दूराद्रथात्समवरुह्य नमन्तमेन-
मुत्थाप्य भक्तकुलमौलिमथोपगूहन् ।
हर्षान्मिताक्षरगिरा कुशलानुयोगी
पाणिं प्रगृह्य सबलोऽथ गृहं निनेथ ॥१०॥
The crown of the devotees Akrura got down from the chariot. Thou lifted him up in great joy as he prostrated before Thee. Thou embraced him and in a few words enquired about his wellbeing. Holding his hand Thou and Balaraam led him to Thy house.
-------------------------------------------
नन्देन साकममितादरमर्चयित्वा
तं यादवं तदुदितां निशमय्य वार्ताम् ।
गोपेषु भूपतिनिदेशकथां निवेद्य
नानाकथाभिरिह तेन निशामनैषी: ॥११॥
With Nanda Gopa Thou very respectfully honoured the Yaadava Akrura and listened to the message of his mission. Thou communicated to the Gopas about the news of the king's command. That night Thou spent conversing with Akrura on various matters.
-------------------------------------------------------------------
---------------------------------------------------------------
பாம்பணை மேல். பள்ளி கொண்ட
குருவாயூரப்பா! தாங்கள் கோகுலத்தில் வசித்து வருவதாக ஸ்ரீநாரதர் கூறக் கேட்ட கம்ஸன்
(தனது முயற்சி
வீணானது கண்டு) மனம் நொந்து
தனுர்யாகம்' என்னும்
ஒரு காரணத்தைக் காட்டித்
தங்களை அழைத்து வர
எண்ணி, காந்தினி என்பவரின்
மகனான
அக்ரூரை
அனுப்பினான்.
அந்த அக்ரூரர் தங்கள் திருவடிகளையே சரணமாகப் பற்றி வெகுகாலமாகவே தங்களைக் – காண வேண்டுமென்ற விருப்பமுடையவராயினும், அரசனான கம்ஸனிடம் கொண்ட பயத்தினால் - தங்களைக் காணலாம் என்று மனதிலும் நினைக்க முடியாது தவித்தவர். அத்தகைய அவர் இப்பொழுது அதே அரசனுடைய கட்டளையால் தங்களை தரிசனம் செய்ய ஆவல் கொண்டு மனதில் ஆனந்தத்தின் பூரிப்பை அடைந்தார்.
பெரும் பேறு படைத்த அந்த அக்ரூரர்
தேரில் ஏறிக் கொண்டு தங்கள் இருப்பிடமான - கோகுலத்தை நோக்கிச் செல்கையில், தங்களைப் பற்றியே பற்பல சிந்தனைகளில் மூழ்கி அவற்றை சுவைத்துக் கொண்டே (வழியில் கம்ஸனால் அதற்கு ஏதாவது) தடங்கல் -- வந்துவிடுமோ என்று பயந்து இஷ்ட
தெய்வங்களை வேண்டிக் கொண்டு (செல்கையில்) வழியில் - எங்கு என்ன நடக்கிறது என்று எதையுமே உணராது சென்றார்
"அடைய வேண்டிய பரமபுருஷன் ஸ்ரீபகவானே
என்று வேதங்களால்
நூற்றுக்கணக்கான
இடங்களில் கொண்டாடப்படுகின்ற
ஸ்ரீகிருஷ்ணனை நான் காண்பேனா? நான் தொடுவேனா? –இறுகத் தழுவிக் கொள்வேனா? அவர் என்னிடம் அக்ரூரரே' என்றழைத்துப் பேசுவாரா? எங்கு சென்றால் அவரைக் காணலாம்?" என்றிவ்வாறு பலபடியாக நினைத்து, தங்கள் நினைவாகவே அக்ரூரர் வழியைக் கடந்தார்.
தங்கள் திருவடிகள் படிந்ததால் மிகப்
புனிதமானதும், பரமசிவன், பிரம்மா மற்றும் தேவர்களால்
வணங்கத்தக்கதுமான பிருந்தாவனத்தில் புகுந்ததும் ஆனந்தக் கடலில் மூழ்கினாற்போலும்
மோகத்தில் ஆழ்ந்தாற் போலும் வர்ணிக்க முடியாதவாறு என்னென்ன நிலையைத்தான் அடைந்தாரோ?
பரமாத்மா, ஸ்ரீ குருவாயூரப்பா! தாங்கள் விளையாடிய
இடங்களைக் கண்டதும் வீழ்ந்து வணங்கினார். தங்கள் திருவடி இலச்சினை பட்டுள்ள புழுதிகளில்
விழுந்து புரண்டார். நாங்கள் என்னதான் சொல்வோம்? தாங்கள் திருவவதாரம் செய்திருந்த
அச்சமயத்தில் எத்தனையோ
பல பெரியோர்கள் தோன்றியிருந்தும், (அக்ரூரரைப்போல) இப்படி பக்தியின் பரவசத்தில் மூழ்கியவர்கள் மிகமிகக்
குறைவே.
தங்களது
திருவிளையாடல்களை விளக்கும் பாடல்களை கோபர்கள் தங்கள் இல்லங்களில் பாட, அது அக்ரூரருக்கு அமுதினும் இனிமையாகக்
காதுகளில் பரவி நிற்க, அவ்வமுதம்
தவழ்ந்து வரும் கோபர்களின் வீடுகளைக் கண்டு கொண்டே, அச்செவியமுதப் பெருக்கினால் உந்தித்
தள்ளப்பட்டாற்போன்று மெதுவாக நடந்து மாலையில் தங்களது திருமாளிகை முன் வந்தடைந்தார். -
----------------------------------------------------------
எங்கும் நிறைந்து விளங்கும் குருவாயூரப்பா! பசுக்கள் பால்
கறத்தலைப் பார்ப்பதில் மகிழ்ச்சி கொண்டவராகவும், ஓர் உத்தம பக்தனின் வருகையை எதிர்நோக்கி
நிற்பவர் போன்றும் அண்ணனான பலராமனோடுகூட நின்று கொண்டிருப்பவரும், உள்ளம் நிறைந்து அனுபவிக்கப் ப பெறும் பிரும்மானந்த அமுதக் கடலை
(பக்தனுக்காக) வெளியிலே மடை திறந்து விடுபவர் போன்றும் உள்ள தங்களை. இந்த அக்ரூரர் கண்டார்.
-----------------------------
மாலையில் நீராடித் தூய்மையான திருமேனியுடன்
கண்கவரும் அழகிய மஞ்சள்
பட்டும், நீலப்பட்டும் உடுத்திக் கவர்ச்சியாக, உலகியல் போன்று அதிகமான அணிகலன்கள்
அணியாத அதனால்
மிக அழகாக விளங்கும்
வேடத்துடன் குளிர்ந்த புன்முறுவல் பூத்த முகத்துடன் உள்ள உங்களிருவரையும் அவர் தரிசித்தார்.
-----------------------------------------------------------
தொலைவிலிருந்தே (தங்களைக் கண்டதும்) தேரைவிட்டு இறங்கி வணங்கிக் கொண்டே வருகிற பக்த சிரேஷ்டரான அக்ரூரரை, வாரி எடுத்துத் தழுவிக் கொண்டு. மகிழ்ச்சிப் பெருக்கினால் பேசத் திறனற்று தழுதழுத்தக குரலுடன் 'க்ஷேமம்' விசாரித்துவிட்டு, பலராமனோடு - கூட அவரது கரங்களைப் பற்றிக் கொண்டு வீட்டிற்கு அழைத்து வந்தீர்கள். -----------------------------==================
அங்கு ஸ்ரீநந்தகோபருடன் சேர்ந்து யதுகுலத்தோன்றலான அக்ரூரரை
முறைப்படி - வரவேற்று
உபசரித்து, அவர் கூறிய
செய்தி கேட்டு, அந்த அரச
கட்டளையை கோபர்கள் அனைவருக்கும்
தெரிவித்தீர்கள். பின்
அவரோடு பற்பல கதைகளைப் பேசிக் கொண்டே அவ்விரவைக் கழித்தீர்கள்.
कंसोऽथ नारदगिरा व्रजवासिनं त्वा-
माकर्ण्य दीर्णहृदय: स हि गान्दिनेयम् ।
आहूय कार्मुकमखच्छलतो भवन्त-
मानेतुमेनमहिनोदहिनाथशायिन् ॥१॥
Then when Kansa came to know from Naarada that, Thou, O Lord! resting on the serpent king! Were residing in Vraja, his heart was full of fear. He called for Akrur, the son of Gaandini, and sent him for Thee under the pretext of inviting Thee to witness the bow worshipping festival.
--------------------------------------------
अक्रूर एष भवदंघ्रिपरश्चिराय
त्वद्दर्शनाक्षममना: क्षितिपालभीत्या ।
तस्याज्ञयैव पुनरीक्षितुमुद्यतस्त्वा-
मानन्दभारमतिभूरितरं बभार ॥२॥
This Akrura for long was Thy devotee. Owing to the fear of Kansa he felt it was impossible to see Thee. Now he was overwhelmed with intense joy when by the order of the king himself he was preparing to see and meet Thee.
------------------------------------------------
सोऽयं रथेन सुकृती भवतो निवासं
गच्छन् मनोरथगणांस्त्वयि धार्यमाणान् ।
आस्वादयन् मुहुरपायभयेन दैवं
सम्प्रार्थयन् पथि न किञ्चिदपि व्यजानात् ॥३॥
This doer of meritorious deed, Akrura, travelled in a chariot to Thy abode. On the way his innumerable thoughts were centered around Thee and so he again and again experienced Thy presence. He feared and fervently prayed for the removal of all possible obstacles to this meeting with Thee and so he did not notice anything on the way.
------------------------------------------------------
रक्ष्यामि वेदशतगीतगतिं पुमांसं
स्प्रक्ष्यामि किंस्विदपि नाम परिष्वजेयम् ।
किं वक्ष्यते स खलु मां क्वनु वीक्षित: स्या-
दित्थं निनाय स भवन्मयमेव मार्गम् ॥४॥
All along the way he was immersed in Thy thoughts alone - 'Shall I be blessed to meet the Supreme Being who is the subject of all Vedic hymns? Will I be able to touch him even slightly? Will he embrace me? What will he say to me? Where will I see him?' He went along the way thinking in this manner.
------------------------------------------------------
भूय: क्रमादभिविशन् भवदंघ्रिपूतं
वृन्दावनं हरविरिञ्चसुराभिवन्द्यम् ।
आनन्दमग्न इव लग्न इव प्रमोहे
किं किं दशान्तरमवाप न पङ्कजाक्ष ॥५॥
O Lotus Eyed One! He gradually entered Vrindaavana which is sanctified by Thy feet and revered by Shiva, Brahma and other gods. As Akrura approached Vrindaavana he was as if immersed in bliss or was under a spell. What states of ecstasy did he not attain!
----------------------------------------------------------
पश्यन्नवन्दत भवद्विहृतिस्थलानि
पांसुष्ववेष्टत भवच्चरणाङ्कितेषु ।
किं ब्रूमहे बहुजना हि तदापि जाता
एवं तु भक्तितरला विरला: परात्मन् ॥६॥
O Lord! Coming to the places where Thou sported, he prostrated. He rolled in the dust which had imprints of Thy feet. O what shall I say! His state is beyond description. At that time also many devotees were born but such ardent devotees were few indeed.
----------------------------------------------
सायं स गोपभवनानि भवच्चरित्र-
गीतामृतप्रसृतकर्णरसायनानि ।
पश्यन् प्रमोदसरितेव किलोह्यमानो
गच्छन् भवद्भवनसन्निधिमन्वयासीत् ॥७॥
Akrura reached the vicinity of Thy residence by dusk. He passed by the houses of the Gopas from where flowed the soothing to the ear, nectar like strains sung about Thy sportive deed. Seeing this he was as though carried away and caught in the current of a river of bliss and spiritual joy.
--------------------------------------------------
तावद्ददर्श पशुदोहविलोकलोलं
भक्तोत्तमागतिमिव प्रतिपालयन्तम् ।
भूमन् भवन्तमयमग्रजवन्तमन्त-
र्ब्रह्मानुभूतिरससिन्धुमिवोद्वमन्तम् ॥८॥
O Infinite Lord! Then Akrura saw Thee with Thy elder brother Balaraam, eagerly watching the milking of the cows, and it seemed like Thou were awaiting the arrival of a great devotee (Akrura himself). It was as if Akrura's internal Brahmic experience was flowing outwardly like a nectar ocean personified as Thee.
--------------------------------------------------
सायन्तनाप्लवविशेषविविक्तगात्रौ
द्वौ पीतनीलरुचिराम्बरलोभनीयौ ।
नातिप्रपञ्चधृतभूषणचारुवेषौ
मन्दस्मितार्द्रवदनौ स युवां ददर्श ॥९॥
Akrura saw Thee and Balaraam, both neat and tidy after the evening bath, dressed in beautiful yellow and blue garments, wearing a few ornaments and looking charming in appearance. A soft smile played on Thy gentle faces.
---------------------------------------------------------
दूराद्रथात्समवरुह्य नमन्तमेन-
मुत्थाप्य भक्तकुलमौलिमथोपगूहन् ।
हर्षान्मिताक्षरगिरा कुशलानुयोगी
पाणिं प्रगृह्य सबलोऽथ गृहं निनेथ ॥१०॥
The crown of the devotees Akrura got down from the chariot. Thou lifted him up in great joy as he prostrated before Thee. Thou embraced him and in a few words enquired about his wellbeing. Holding his hand Thou and Balaraam led him to Thy house.
-------------------------------------------
नन्देन साकममितादरमर्चयित्वा
तं यादवं तदुदितां निशमय्य वार्ताम् ।
गोपेषु भूपतिनिदेशकथां निवेद्य
नानाकथाभिरिह तेन निशामनैषी: ॥११॥
With Nanda Gopa Thou very respectfully honoured the Yaadava Akrura and listened to the message of his mission. Thou communicated to the Gopas about the news of the king's command. That night Thou spent conversing with Akrura on various matters.
-------------------------------------------------------------------
rkg
audioplayer
