SUPERB
---------------------------------------------------------------------------
Please download, listen, share and preserve the rendition of this dhasakam vy
Trisoor Ramachandran ( placed in public domain by SAREGAM)
( mp3 contributed by C.Ramakrishnan ( CRama of rasikas.org))
RAGAM - VACHASPATHI
http://www.mediafire.com/file/glhx45w3rx13kkz/DASAKAM_45.mp3/file
http://www.mediafire.com/file/glhx45w3rx13kkz/DASAKAM_45.mp3/file
------------------------------------------------------------------------
अयि सबल मुरारे पाणिजानुप्रचारै:
किमपि भवनभागान् भूषयन्तौ भवन्तौ ।
चलितचरणकञ्जौ मञ्जुमञ्जीरशिञ्जा-
श्रवणकुतुकभाजौ चेरतुश्चारुवेगात् ॥१॥
O Lord Muraari! Thou and Thy brother Balaraam soon moved about on Thy hands and knees. When Thou moved about, Thou looked so beautiful that it was like your movements adorned the various parts of the house. With Thy movements, Thy ankle trinkets tinkled pleasingly, and so to increase the pleasing sound Thou charmingly moved about with more briskness.
-----------------------------------------------------------------------
मृदु मृदु विहसन्तावुन्मिषद्दन्तवन्तौ
वदनपतितकेशौ दृश्यपादाब्जदेशौ ।
भुजगलितकरान्तव्यालगत्कङ्कणाङ्कौ
मतिमहरतमुच्चै: पश्यतां विश्वनृणाम् ॥२॥
Thy very gentle smile revealed the newly cut teeth. Thy lustrous locks of hair streamed around Thy face. It was a lovely sight to look at Thy lotus feet, and Thy arms, with armlets having slipped down to the wrists which were marked with bracelets. Thou and Thy brother intensely captivated the minds of all the onlookers and also of all the people of the world.
--------------------------------------------------
अनुसरति जनौघे कौतुकव्याकुलाक्षे
किमपि कृतनिनादं व्याहसन्तौ द्रवन्तौ ।
वलितवदनपद्मं पृष्ठतो दत्तदृष्टी
किमिव न विदधाथे कौतुकं वासुदेव ॥३॥
O Vaasudeva! All the people followed Thee with their eager affectionate eyes set on Thee. As the two of Thou ran, Thou made some screaming sounds, then laughed and ran as Thou turned Thy lotus like faces casting a look at the people behind. What incredible joyful excitement Thou caused when Thou did so!
----------------------------------------------------------
द्रुतगतिषु पतन्तावुत्थितौ लिप्तपङ्कौ
दिवि मुनिभिरपङ्कै: सस्मितं वन्द्यमानौ ।
द्रुतमथ जननीभ्यां सानुकम्पं गृहीतौ
मुहुरपि परिरब्धौ द्राग्युवां चुम्बितौ च ॥४॥
As Thou two moved fast, Thou fell and got up and were smeared and tainted by mud. The taintless sages in heaven, saw these pranks and smiled at Thee and saluted Thee worshipfully. Then Thou two would be with great care quickly picked up by the two mothers and would be embraced and kissed again and again.
-------------------------------
स्नुतकुचभरमङ्के धारयन्ती भवन्तं
तरलमति यशोदा स्तन्यदा धन्यधन्या ।
कपटपशुप मध्ये मुग्धहासाङ्कुरं ते
दशनमुकुलहृद्यं वीक्ष्य वक्त्रं जहर्ष ॥५॥
The tender hearted Yashodaa , held Thee in her lap and breast-fed Thee. How extremely fortunate and blessed she was as she did so. O Thou! The seeming cowherd boy! In between the feeding Thou smiled bewitchingly, revealing the charming jasmine buds like teeth, and seeing Thy face she was filled with delight.
----------------------------------------------
तदनुचरणचारी दारकैस्साकमारा-
न्निलयततिषु खेलन् बालचापल्यशाली ।
भवनशुकविडालान् वत्सकांश्चानुधावन्
कथमपि कृतहासैर्गोपकैर्वारितोऽभू: ॥६॥
Next, as Thou started to walk about, Thou played with the other boys in the neighbouring houses and compounds with the natural childlike restlessness. The Gopaas witnessed with joyful laughter as Thou also chased the pet parrots, cats and calves of the household and they somehow restrained Thee from doing so.
---------------------------------------------------
हलधरसहितस्त्वं यत्र यत्रोपयातो
विवशपतितनेत्रास्तत्र तत्रैव गोप्य: ।
विगलितगृहकृत्या विस्मृतापत्यभृत्या
मुरहर मुहुरत्यन्ताकुला नित्यमासन् ॥७॥
Where so ever that Thou went with Thy elder brother Haldhar, the Gopis helplessly and spell bound kept watching Thee. They even neglected their household chores and forgot all about their children and servants. O Slayer of Mura! They were always so very much excited as this happened again and again.
---------------------------------------------------
प्रतिनवनवनीतं गोपिकादत्तमिच्छन्
कलपदमुपगायन् कोमलं क्वापि नृत्यन् ।
सदययुवतिलोकैरर्पितं सर्पिरश्नन्
क्वचन नवविपक्वं दुग्धमप्यापिबस्त्वम् ॥८॥
Thou would sweetly sing and sometimes charmingly dance about with the desire of getting fresh butter. The young women full of affection gave Thee butter which Thou ate and also gave freshly boiled milk which Thou drank with delight
--------------------------------------------------------
मम खलु बलिगेहे याचनं जातमास्ता-
मिह पुनरबलानामग्रतो नैव कुर्वे ।
इति विहितमति: किं देव सन्त्यज्य याच्ञां
दधिघृतमहरस्त्वं चारुणा चोरणेन ॥९॥
In the house of Mahaabali I had to go begging. Let that be. Here now in front of these ladies I am not going to do so again.' O Lord! Thus deciding Thou gave up begging for curd and ghee etc and resorted to pleasantly stealing in clever delightful ways
-------------------------------------------------------------
तव दधिघृतमोषे घोषयोषाजनाना-
मभजत हृदि रोषो नावकाशं न शोक: ।
हृदयमपि मुषित्वा हर्षसिन्धौ न्यधास्त्वं
स मम शमय रोगान् वातगेहाधिनाथ ॥१०॥
In the cowherds' colony the Gopikas did not have place in their hearts for either anger or sorrow by Thy stealing of butter and ghee etc. They did not even feel any dearth for its being stolen. It was because Thou also stole their hearts and immersed them in the ocean of Bliss. Such Thou O Lord of Guruvaayur! May Thou eradicate my ailments.
---------------------------------------------------
शाखाग्रे विधुं विलोक्य फलमित्य्म्बां च तातं मुहु:
संप्रार्थ्याथ तदा तदीयवचसा प्रोत्क्षिप्तबाहौ त्वयि।
चित्रं देव शशी स ते कर्मगात् किं ब्रूमहे संपत:
ज्योतिर्मण्डलपूरिताखिलवपु: प्रागा विराड्रूपताम् ॥ ११॥
On the front end of the branch of a tree, watching the moon, Thou asked Thy mother and father again and again for it, saying that it was a fruit. At that time, then, going by Thy father's words, when Thou flung Thy two arms,amazingly, the deity moon came into Thy hands! What can we say of Thy splendorous lordliness? Thy whole body was covered by luminous light and Thou attained Thy cosmic form!
---------------------------------------------------------------
किं किं बतेदमिति संभ्रम भाजमेनं
ब्रह्मार्णवे क्षणममुं परिमज्ज्य तातम् ।
मायां पुनस्तनय-मोहमयीं वितन्वन्
आनन्दचिन्मय जगन्मय पाहि रोगात् ॥१२॥
'What is all this! indeed!' thus Thy father was a vessel of amazement. Thou immersed him in the cosmic ocean for a moment, then again extended Thy Maayaa, and Thou brought about Thy enchanting form of a son. That, Bliss incarnate,Supreme Consciousness, Cosmic form, O Krishna! save me from disease!
==========================================
Please download, listen, share and preserve the rendition of this dhasakam vy
Trisoor Ramachandran ( placed in public domain by SAREGAM)
( mp3 contributed by C.Ramakrishnan ( CRama of rasikas.org))
RAGAM - VACHASPATHI
http://www.mediafire.com/file/glhx45w3rx13kkz/DASAKAM_45.mp3/file
http://www.mediafire.com/file/glhx45w3rx13kkz/DASAKAM_45.mp3/file
------------------------------------------------------------------------
45
பலராமனுடன் கூடிய ஸ்ரீகிருஷ்ணா! முரன் என்ற அரக்கனின்
பகைவனே! தாங்களும், பலராமனும்
கைகளையும், முழந்தாள்களையும்
ஊன்றித் தவழ்ந்து வீட்டின் எல்லா இடங்களையும் அழகுறச் செய்தீர்கள். அவ்வாறு
தவழும்போது அசைகின்ற தாமரைகள் போன்ற திருவடிகளில் இருந்த
சலங்கைகளின் இனிய நாதத்தைக் கேட்க விரும்பி மேலும் விரைவாகத் தவழ்ந்து
சென்றீர்கள். (1)
நீங்கள் இருவரும் கொஞ்சிக் கொஞ்சிச் சிரிக்கும்போது சிறிதே
முளைத்தெழுந்த முத்துப்பற்கள் வெளியே தெரிகின்றன. முன்னெற்றி மயிர்கள்
திருமுகத்தை மறைக்கின்றன: தவழும்போது (வஜ்ரம், அங்குசம், சங்கு, சக்கரம் முதலிய இலச்சினைகளால்) அழகு
மிளிரும் தங்களுடைய உள்ளங்கால்கள் அழகாகத் தெரிகின்றன. மேற்கையினின்றும் நழுவி
மணிக்கட்டுகளில் வந்து தடையுற்று நிற்கும் வளைகளின் தழும்புகள் அழகுற
விளங்குகின்றன. இத்தகைய சிறப்பினையுடைய நீங்களிருவரும் உங்களைக் காணும்
மக்களின் மனதைக் கவர்ந்தீர்கள். (2)
வாஸுதேவனே! மிக்க வியப்பினால் மலர்ந்தசைகின்ற கண்களோடு மக்கள்
திரள் தங்களைப் பின் தொடர்ந்து வருகையில் இனிய ஒலி உண்டாகுமாறு சிரித்துக்
கொண்டு, (பின்
தொடர்ந்து வருகிறார்களா? எனத்)
தாமரை போன்ற முகத்தைத் திருப்பிப் பார்த்துக் கொண்டே ஓடினீர்கள்.
மக்களுக்குத் தாங்கள் எத்தகைய மகிழ்ச்சியைத்தான் அளிக்கவில்லை? (3)
நீங்களிருவரும் வேகமாக -நடக்க முயன்று கீழே விழ, அதனால் அங்குள்ள சேறுபடிந்த
திருமேனியோடு எழவே, அதைக்
கண்டு வானவெளியில் . (செல்லும்) குற்றமற்ற
முனிவர்கள் புன்முறுவலோடு தங்களை வணங்கினார்கள்.
அப்பொழுது தாய்மார்கள் கருணையோடு தங்களிருவரையும் வேகமாக எடுத்துச் சென்று
ஆவலுடன் ஆரத்தழுவி முத்தமிட்டார்கள். (4)
(தங்களுக்குப் பாலூட்டுவதற்காக) மடிமேல்
தங்களை வைத்துக் கொண்டு அன்பினால் கசிந்த உள்ளத்துடன் பால் சுரந்து நிற்கும்
பெரிய திருமுலைத் தடங்களால் தங்களுக்குப் பாலூட்டிய யசோதையன்றோ பெரும்பேறு
பெற்றவள்! இடையர் வேஷம் பூண்ட மாயேர்னே! பால் குடித்துக் கொண்டிருக்கும்போது
இடையிடையே புன்முறுவலாலும், பூ மொட்டுபோல் மிளிரும் பற்களாலும் அழகாக விளங்கும் தங்கள்
திருமுகத்தைக் கண்டு அந்த யசோதை மிகவும் மகிழ்ச்சியடைந்தாள். (5)
பிறகு (சில நாட்களில்) தாங்கள் கால் கொண்டு நடக்கத்
தொடங்கவே, கோகுலச்
சிறார்களுடன் அக்கம்பக்கமுள்ள வீடுகளில் சென்று விளையாடி சிறுவர்களுக்கே உரிய
துடுக்கான செயல்களைச் செய்தீர்கள். (மேலும்) அங்கு வளரும் கிளிகள் பூனைகள், கன்றுகள் இவற்றைப் பின்தொடர்ந்து ஓடிய
தங்களைக் 'கண்ட
கோபர்கள் சிரித்துக் கொண்டே பெரிதும் முயன்று உங்களைத் தடுத்தார்கள். (6)
மூரன் என்ற அரக்கனை வதம் செய்த ஸ்ரீகுருவாயூரப்பா! பலராமனோடு
நீங்கள் எங்கெங்கெல்லாம் சென்றீர்களோ, அங்கங்கெல்லாம் கோபியர்கள் மெய்மறந்து
கண் இமையாது தங்களையே கண்டவண்ணம் வீட்டு வேலைகளையும் விடுத்துக்
குழந்தைகளையும், பணியாட்களையும்கூட
மறந்து தினமும் பரவசமடைந்து நின்றார்களாமே! (7)
கோபியர்கள் அளிக்கும் புத்தம்புதிய வெண்ணெயைப் பெற ஆசை
கொண்டு சில இடங்களில் மழலை மொழியில் பாடிக் கொண்டும், வேறு சில இடங்களில் அழகாக நடனம் ஆடிக்
கொண்டும் அன்புமிக்க இளம் பெண்கள் கொடுக்கும் வெண்ணெயைத் தின்று கொண்டும், மற்றும் சில இடங்களில் புதிதாக நன்கு
காய்ச்சிய பாலை பருகிக் கொண்டும் விளையாடினீர்கள். (8)
மூன்பொருகால் மஹாபலியின் இல்லத்தில் யாசிக்க நேர்ந்தது
அல்லவா? அதுவே
போதுமப்பா! இங்கு மறுபடியும் மெல்லியலாரிடம் அதைச் செய்யவே மாட்டேன்' என்று ஒருவேளை முடிவு செய்து கொண்டு, தாங்கள் யாசித்தலை விட்டுவிட்டு
விந்தையான திருட்டு வழியில் தயிரையும், நெய்யையும் கவர நினைத்தீர்களோ? தேவதேவனே! உண்மையை யாரே அறிவர்?
ஸ்ரீகுருவாயூரப்பா! தாங்கள் தயிரையும், வெண்ணெயையும், நெய்யையும் திருடியபோதிலும்
இடைச்சேரியில் வாழும் பெண்களின் உள்ளத்தில் , சிறிதேனும் சினமோ, வருத்தமோ தோன்றவில்லை. ஏனெனில் நீங்கள்
அவர்களது உள்ளத்தையும் அல்லவாகவர்ந்து கொண்டு, அவர்களை ஆனந்தக் கடலில் மூழ்கடித்து
விட்டீர்கள்! இவ்வாறு திருவிளையாடல் புரிந்த தாங்கள் எனது நோய்களைப்
போக்கியருள வேண்டுகிறேன். (10)
अयि सबल मुरारे पाणिजानुप्रचारै:
किमपि भवनभागान् भूषयन्तौ भवन्तौ ।
चलितचरणकञ्जौ मञ्जुमञ्जीरशिञ्जा-
श्रवणकुतुकभाजौ चेरतुश्चारुवेगात् ॥१॥
O Lord Muraari! Thou and Thy brother Balaraam soon moved about on Thy hands and knees. When Thou moved about, Thou looked so beautiful that it was like your movements adorned the various parts of the house. With Thy movements, Thy ankle trinkets tinkled pleasingly, and so to increase the pleasing sound Thou charmingly moved about with more briskness.
-----------------------------------------------------------------------
मृदु मृदु विहसन्तावुन्मिषद्दन्तवन्तौ
वदनपतितकेशौ दृश्यपादाब्जदेशौ ।
भुजगलितकरान्तव्यालगत्कङ्कणाङ्कौ
मतिमहरतमुच्चै: पश्यतां विश्वनृणाम् ॥२॥
Thy very gentle smile revealed the newly cut teeth. Thy lustrous locks of hair streamed around Thy face. It was a lovely sight to look at Thy lotus feet, and Thy arms, with armlets having slipped down to the wrists which were marked with bracelets. Thou and Thy brother intensely captivated the minds of all the onlookers and also of all the people of the world.
--------------------------------------------------
अनुसरति जनौघे कौतुकव्याकुलाक्षे
किमपि कृतनिनादं व्याहसन्तौ द्रवन्तौ ।
वलितवदनपद्मं पृष्ठतो दत्तदृष्टी
किमिव न विदधाथे कौतुकं वासुदेव ॥३॥
O Vaasudeva! All the people followed Thee with their eager affectionate eyes set on Thee. As the two of Thou ran, Thou made some screaming sounds, then laughed and ran as Thou turned Thy lotus like faces casting a look at the people behind. What incredible joyful excitement Thou caused when Thou did so!
----------------------------------------------------------
द्रुतगतिषु पतन्तावुत्थितौ लिप्तपङ्कौ
दिवि मुनिभिरपङ्कै: सस्मितं वन्द्यमानौ ।
द्रुतमथ जननीभ्यां सानुकम्पं गृहीतौ
मुहुरपि परिरब्धौ द्राग्युवां चुम्बितौ च ॥४॥
As Thou two moved fast, Thou fell and got up and were smeared and tainted by mud. The taintless sages in heaven, saw these pranks and smiled at Thee and saluted Thee worshipfully. Then Thou two would be with great care quickly picked up by the two mothers and would be embraced and kissed again and again.
-------------------------------
स्नुतकुचभरमङ्के धारयन्ती भवन्तं
तरलमति यशोदा स्तन्यदा धन्यधन्या ।
कपटपशुप मध्ये मुग्धहासाङ्कुरं ते
दशनमुकुलहृद्यं वीक्ष्य वक्त्रं जहर्ष ॥५॥
The tender hearted Yashodaa , held Thee in her lap and breast-fed Thee. How extremely fortunate and blessed she was as she did so. O Thou! The seeming cowherd boy! In between the feeding Thou smiled bewitchingly, revealing the charming jasmine buds like teeth, and seeing Thy face she was filled with delight.
----------------------------------------------
तदनुचरणचारी दारकैस्साकमारा-
न्निलयततिषु खेलन् बालचापल्यशाली ।
भवनशुकविडालान् वत्सकांश्चानुधावन्
कथमपि कृतहासैर्गोपकैर्वारितोऽभू: ॥६॥
Next, as Thou started to walk about, Thou played with the other boys in the neighbouring houses and compounds with the natural childlike restlessness. The Gopaas witnessed with joyful laughter as Thou also chased the pet parrots, cats and calves of the household and they somehow restrained Thee from doing so.
---------------------------------------------------
हलधरसहितस्त्वं यत्र यत्रोपयातो
विवशपतितनेत्रास्तत्र तत्रैव गोप्य: ।
विगलितगृहकृत्या विस्मृतापत्यभृत्या
मुरहर मुहुरत्यन्ताकुला नित्यमासन् ॥७॥
Where so ever that Thou went with Thy elder brother Haldhar, the Gopis helplessly and spell bound kept watching Thee. They even neglected their household chores and forgot all about their children and servants. O Slayer of Mura! They were always so very much excited as this happened again and again.
---------------------------------------------------
प्रतिनवनवनीतं गोपिकादत्तमिच्छन्
कलपदमुपगायन् कोमलं क्वापि नृत्यन् ।
सदययुवतिलोकैरर्पितं सर्पिरश्नन्
क्वचन नवविपक्वं दुग्धमप्यापिबस्त्वम् ॥८॥
Thou would sweetly sing and sometimes charmingly dance about with the desire of getting fresh butter. The young women full of affection gave Thee butter which Thou ate and also gave freshly boiled milk which Thou drank with delight
--------------------------------------------------------
मम खलु बलिगेहे याचनं जातमास्ता-
मिह पुनरबलानामग्रतो नैव कुर्वे ।
इति विहितमति: किं देव सन्त्यज्य याच्ञां
दधिघृतमहरस्त्वं चारुणा चोरणेन ॥९॥
In the house of Mahaabali I had to go begging. Let that be. Here now in front of these ladies I am not going to do so again.' O Lord! Thus deciding Thou gave up begging for curd and ghee etc and resorted to pleasantly stealing in clever delightful ways
-------------------------------------------------------------
तव दधिघृतमोषे घोषयोषाजनाना-
मभजत हृदि रोषो नावकाशं न शोक: ।
हृदयमपि मुषित्वा हर्षसिन्धौ न्यधास्त्वं
स मम शमय रोगान् वातगेहाधिनाथ ॥१०॥
In the cowherds' colony the Gopikas did not have place in their hearts for either anger or sorrow by Thy stealing of butter and ghee etc. They did not even feel any dearth for its being stolen. It was because Thou also stole their hearts and immersed them in the ocean of Bliss. Such Thou O Lord of Guruvaayur! May Thou eradicate my ailments.
---------------------------------------------------
शाखाग्रे विधुं विलोक्य फलमित्य्म्बां च तातं मुहु:
संप्रार्थ्याथ तदा तदीयवचसा प्रोत्क्षिप्तबाहौ त्वयि।
चित्रं देव शशी स ते कर्मगात् किं ब्रूमहे संपत:
ज्योतिर्मण्डलपूरिताखिलवपु: प्रागा विराड्रूपताम् ॥ ११॥
On the front end of the branch of a tree, watching the moon, Thou asked Thy mother and father again and again for it, saying that it was a fruit. At that time, then, going by Thy father's words, when Thou flung Thy two arms,amazingly, the deity moon came into Thy hands! What can we say of Thy splendorous lordliness? Thy whole body was covered by luminous light and Thou attained Thy cosmic form!
---------------------------------------------------------------
किं किं बतेदमिति संभ्रम भाजमेनं
ब्रह्मार्णवे क्षणममुं परिमज्ज्य तातम् ।
मायां पुनस्तनय-मोहमयीं वितन्वन्
आनन्दचिन्मय जगन्मय पाहि रोगात् ॥१२॥
'What is all this! indeed!' thus Thy father was a vessel of amazement. Thou immersed him in the cosmic ocean for a moment, then again extended Thy Maayaa, and Thou brought about Thy enchanting form of a son. That, Bliss incarnate,Supreme Consciousness, Cosmic form, O Krishna! save me from disease!
==========================================
audioplayer
