BRUNDHAVANA SARANGA
ராகம் - பிருந்தாவன சாரங்கா
Trisoor Ramachandran
please listen using the audio player at the end of this page
-------------------------------------------------------------------------------------------------
-------------------------------------------------------------------------------------------------
49
ஹே குருவாயூரப்பா! தங்கள் மகிமயை அறியாத கோபர்கள், காரணமின்றி மரம் முறிந்து விழுந்தது
முதலியவற்றைத் தீய நிமித்தங்கள் என்று ஐயம் கொண்டு கோகுலத்திலிருந்து வேறோரிடம் செல்ல நினைத்தார்கள்.
அப்பொழுது கோபர்களில் வயதான உபநந்தன் என்பவன், 'இங்கிருந்து மேற்கே பிருந்தாவனம் என்ற
அழகான ஒரு வனம் உள்ளது' என்று
கூறியது தங்கள் தூண்டுதலினாலன்றோ? (2)
நந்தன் முதலியவர்கள் உடனே 'பிருஹத்வனம்' என்கின்ற
பழைய கோகுலத்தைக் காலி செய்துவிட்டுப் பிருந்தாவனத்தை நோக்கிச் சென்றார்கள்.
அப்பொழுது தாங்கள், (தங்கள்
தமையனார்) பலராமன், தாய்
யசோதை, ரோஹிணி
ஆகியவர்களோடு சிறந்த வண்டியில் ஏறிக்கொள்ள, அதைப் பின் தொடர்ந்து மற்ற எல்லோரும்
சென்றனர். (3)
(அப்படி வண்டியின்பின் தொடர்ந்த அவர்கள்)
வண்டிகளினுடைய இனிமையான சத்தத்துடன் பசுக் கூட்டங்களின் குளம்பு சத்தத்தையும்
கேட்டு இடையில் கோபிகைகளோடு தங்களது மழலைச் சொற்களின் இனிமையையும் பருகிக்
கொண்டு வழிநடந்த களைப்பை அறியவில்லை. (4)
அடர்ந்த மலர்களுடன் கூடிய குந்தம் முதலிய மரங்கள்
செறிந்த தோப்புடனும், மரகதப்
பச்சைக் கற்கள் பதித்தாற்போன்ற அடர்ந்த பசும்புல் தரையுடனும் கூடிய அழகு
நிறைந்த பிருந்தாவனத்தைக் கண்டு தாங்கள் மகிழ்ந்தீர்கள். (5)
கோபர்கள் அனைவரும் புதிதாகக் கட்டப்பட்ட தனித்தனி வீடுகளில்
மகிழ்ச்சியோடு வசிக்கத் தொடங்கினர். தாங்கள்
இடைச்சிறுவர்களை, அழைத்துக்
கொண்டு பிருந்தாவனத்தின் அழகைச் சுற்றிப் பார்த்து மகிழ்ச்சியடைந்தீர்கள். (2)
அன்னப்பேடுகளின் இனிய கூவுதலையே சாதுர்யமான பேச்சாகவும், மலர்ந்த தாமரைகளையே அழகான புன்னகை பூத்த
முகமாகவும், வளைந்து
வளைந்து வருகின்ற தெளிந்த நீரோடும் கூடிய களிந்தனின் பெண்ணான காளிந்தி என்னும்
யமுனையைத் தாங்கள் கண்டு மகிழ்ந்தீர்கள். (7)
மயில்களின் அழகிய இனிமையான அகவுதலால் மனத்தை ஈர்ப்பதும், ரத்தினங்களுடைய ஒளிக் கிரணங்களால்
பற்பல வர்ணங்களுடன் விளங்குவதும், பிரம்மலோகத்தையே தொடுவன போன்று உயர்ந்த
கொடுமுடிகளுடன் கூடியதுமான கோவர்த்தன கிரியைத் தாங்கள் கண்டுகளித்தீர்கள்.
(8)
பிறகு தாங்கள் இடைச்சிறுவர்களுடன் பிருந்தாவனத்தைச் சுற்றி
எங்கெங்கு சென்றீர்களோ, அங்கங்கெல்லாம்
தங்களிடம் மிக்க ஆசை கொண்டவள் போல தனித்துச் சுற்றி வரும் அந்த காளிந்தியாகிய
யமுனையாற்றைக் கண்டீர்கள். (9)
இவ்வாறு பல பெருமைகள் கொண்டதும், பசுக்களுக்கு இன்பமளிப்பதுமான அந்தப்
பிருந்தாவனத்தில் கன்றுகள் மேய்ப்பதில் ஆசை கொண்டு பலராமனுடனும், மற்ற இடைச்சிறுவர்களுடனும் சேர்ந்து
கொண்டு, ஆடிப் பாடி
மகிழ்ந்தீர்கள்
மகிழ்ந்தீர்கள்
-----------------------------------
भवत्प्रभावाविदुरा हि गोपास्तरुप्रपातादिकमत्र गोष्ठे ।
अहेतुमुत्पातगणं विशङ्क्य प्रयातुमन्यत्र मनो वितेनु: ॥१॥
अहेतुमुत्पातगणं विशङ्क्य प्रयातुमन्यत्र मनो वितेनु: ॥१॥
The Gopas who were not aware of Thy glory and greatness, interpreted the
falling of the trees and such other occurrences as unaccountable
ill-omens. So they made up their minds and decided to migrate to some
other place.
--------------------
तत्रोपनन्दाभिधगोपवर्यो जगौ भवत्प्रेरणयैव नूनम् ।
इत: प्रतीच्यां विपिनं मनोज्ञं वृन्दावनं नाम विराजतीति ॥२॥
इत: प्रतीच्यां विपिनं मनोज्ञं वृन्दावनं नाम विराजतीति ॥२॥
Indeed by Thy prompting alone, a leading Gopa named Upananda brought to
their notice the beautiful forest country side called Vrindaavana,
situated to the west of Gokula, as a proper location for their
settlement.
-------------------
बृहद्वनं तत् खलु नन्दमुख्या विधाय गौष्ठीनमथ क्षणेन ।
त्वदन्वितत्वज्जननीनिविष्टगरिष्ठयानानुगता विचेलु: ॥३॥
त्वदन्वितत्वज्जननीनिविष्टगरिष्ठयानानुगता विचेलु: ॥३॥
Nanda and the others soon abandoned the old fokulam settlement . They proceeded following the imposing vehicle which was
carrying Thee and in which Thy mother was sitting.
--------------------
अनोमनोज्ञध्वनिधेनुपालीखुरप्रणादान्तरतो वधूभि: ।
भवद्विनोदालपिताक्षराणि प्रपीय नाज्ञायत मार्गदैर्घ्यम् ॥४॥
भवद्विनोदालपिताक्षराणि प्रपीय नाज्ञायत मार्गदैर्घ्यम् ॥४॥
The Gopikaas did not feel the distance of the path covered, as they were
fully engrossed in Thy playful prattle. The pleasant sound of the cart
was interspersed by the trampling sound of the hooves of the rows of the
cows.
-----------------------
निरीक्ष्य वृन्दावनमीश नन्दत्प्रसूनकुन्दप्रमुखद्रुमौघम् ।
अमोदथा: शाद्वलसान्द्रलक्ष्म्या हरिन्मणीकुट्टिमपुष्टशोभम् ॥५॥
अमोदथा: शाद्वलसान्द्रलक्ष्म्या हरिन्मणीकुट्टिमपुष्टशोभम् ॥५॥
O Lord! Thou were delighted to see Vrindaavana. The Kunda flowers were
in full bloom and there were clusters of trees all around. Its expansive
grass lands had the intense beauty as though green emerald was inlaid.
------------------
नवाकनिर्व्यूढनिवासभेदेष्वशेषगोपेषु सुखासितेषु ।
वनश्रियं गोपकिशोरपालीविमिश्रित: पर्यगलोकथास्त्वम् ॥६॥
वनश्रियं गोपकिशोरपालीविमिश्रित: पर्यगलोकथास्त्वम् ॥६॥
The Gopas built their new houses forming a semi-circle, and settled down
there and were sitting peacefully and comfortably. Along with the young
boys of the Gopas, Thou went about the whole place looking around
admiringly, and enjoying the beauty of the forest.
अरालमार्गागतनिर्मलापां मरालकूजाकृतनर्मलापाम् ।
निरन्तरस्मेरसरोजवक्त्रां कलिन्दकन्यां समलोकयस्त्वम् ॥७॥
निरन्तरस्मेरसरोजवक्त्रां कलिन्दकन्यां समलोकयस्त्वम् ॥७॥
Thou saw the daughter of Kalinda, Kaalindi or Yamunaa river which was
flowing with clear waters through winding ways. The echoes of the cooing
of the swans enhanced the sweet sound of the river. The thick growth of
the full blown lotuses was like her ever smiling face.
---------------
मयूरकेकाशतलोभनीयं मयूखमालाशबलं मणीनाम् ।
विरिञ्चलोकस्पृशमुच्चशृङ्गैर्गिरिं च गोवर्धनमैक्षथास्त्वम् ॥८॥
विरिञ्चलोकस्पृशमुच्चशृङ्गैर्गिरिं च गोवर्धनमैक्षथास्त्वम् ॥८॥
Thou also saw the majestic Govardhana mountain. It was attractive by the
resonant sound of the calls of the peacocks. It was radiant by the
multi colored rays of the gems it contained. Its high peaks were as
though touching the abode of Brahmaa.
---------------
समं ततो गोपकुमारकैस्त्वं समन्ततो यत्र वनान्तमागा: ।
ततस्ततस्तां कुटिलामपश्य: कलिन्दजां रागवतीमिवैकाम् ॥९॥
ततस्ततस्तां कुटिलामपश्य: कलिन्दजां रागवतीमिवैकाम् ॥९॥
Then with the Gopa boys where ever Thou went, even to the end of the
forest, Thou came across the winding course of the Yamunaa river, as
though she was a love-lorn damsel, waiting to meet Thee in solitude.
-------------------------
तथाविधेऽस्मिन् विपिने पशव्ये समुत्सुको वत्सगणप्रचारे ।
चरन् सरामोऽथ कुमारकैस्त्वं समीरगेहाधिप पाहि रोगात् ॥१०॥
चरन् सरामोऽथ कुमारकैस्त्वं समीरगेहाधिप पाहि रोगात् ॥१०॥
Thou then with Balaraam and the other young boys with great excitement
tended the calves in this forest which was well suited for the cattle.
------------------------
rkg
audioplayer
