KRUSHNA JANANAM
ராகம் பிலஹரி
please listen using the audio player at the end of this page
---------------------------------------------------------
त्वत्प्रेरितस्तदनु नन्दतनूजया ते
व्यत्यासमारचयितुं स हि शूरसूनु: ।
त्वां हस्तयोरधृत चित्तविधार्यमार्यै-
रम्भोरुहस्थकलहंसकिशोररम्यम् ॥८॥
please listen using the audio player at the end of this page
---------------------------------------------------------
38-1
காலம் நெருங்கியதும், தங்கள் திருமேனியினின்றும்
வெளிப்போந்த நீல ஒளிக்கதிர்களின் படலங்களைப் போன்ற கரிய மேகக் கூட்டங்களினால் மறைக்கப்பட்ட
ஆகாயம் போல மழைக்காலம் விளங்கியது. (1)
38-2
மழைநீரால் திசைகள் அனைத்தும் நன்கு குளிர்ந்திருந்தன. எண்ணியபடி
எண்ணம் கைகூடுதலால் நல்லோர்கள் பெருமகிழ்ச்சி கொண்டு மெய்மறந்து
நின்றனர். அப்பொழுது நள்ளிரவில் சந்திரன் தோன்றும் வேளையில் மூவுலகங்களின்
துன்பங்களைக் களையும் தாங்கள் இந்நிலவுலகில் திருவவதாரம் செய்தருளினீர்கள். (2
38-3
தோற்றத்தில் சிறு குழந்தையாக இருப்பினும் பரம்பொருள் என்பதை
விளக்கிக் காட்டும் திருச்சின்னங்களோடு விளங்கினீர்கள். ஒளி வீசும் கிரீடம், கங்கணம், தோள்வளை, (வைஜயந்தி) ஹாரம்
ஆகியவற்றின் ஒளியுடனும், சங்கு, சக்கரம், தாமரை மலர், கதை ஆகியவற்றுடன் விளங்கும்
நீலமேக வண்ணத் திருமேனியுடன் பிரசவ அறையில் வின்ங்கிர்கள். (3)
38-4
வாஸுதேவா! அந்தப் பிரவ அறை கொடியோனான கம்ஸனால் (குழந்தைகளைக் கொன்ற பாவத்தால்) அலக்ஷ்மீகரமாக, சோபையற்றதாக
(ஒளியற்றதாக, அழகற்றதாக) இருந்தது.. (4)
38-5
அப்பொழுது முனிவர் குழாங்களின் மனதிற்கும்
எட்டாத தங்களுடைய அழகிய திருமேனியைத் தனது ஊனக் கண்களால் கண்ட வஸுதேவர் ஆனந்தக்
கண்ணீர் பெருக மயிர்க்கூச்செறிந்து தொண்டை தழுதழுக்க உளம் கனிந்து கண்களுக்குப்
பூந்தேன் போன்ற இனிய தங்களைத் துதித்தார். (5)
38-6
“தேவதேவனே! புருஷோத்தமனே!
அருள்புரியுங்கள். பிறவித்தளைகளைக் களைவதில் திறன் வாய்ந்த ஆய்தம் போன்று கூர்மையாக ஒளிரும்
திருக்கடாக்ஷத்துடன் கூடியவரே! கருணை பெருகும் கடாக்ஷத்தால்' (எனது) .துன்பங்களை நீக்கி
அருள்புரியுங்கள்' என்றெல்லாம்
மிகவும் மகிழ்ந்த வஸுதேவர் நீண்ட நேரம் தங்களைத் துதித்தார். (6)
38-7
ஆனந்தக் கண்ணீரால் நனைந்த கொடி போன்ற மெலிந்த மேனியுடைய 'தாயான தேவகி தங்களுடை குணநலன்களைத் துதித்தாள்.
38-8
மன்னன் -திருப்புதல்வராகிய வஸுதேவர், யோகிகள் மனதில் தியானிக்கும்
பொருளாயும், தாமரை மலரில் வீற்றிருக்கும் அன்னப்பறவையின் குஞ்சுபோல்
அழகாயும் உள்ள தங்களை இரு கைகளாலும் எடுத்துக் கொண்டார். (8)
38-9
அப்பொழுது தங்களது கட்டளையை ஏற்ற யோகமாயை நந்தகோபர் வீட்டில்
(யசோதை வயிற்றில்) பெண் குழந்தையாகத் திருவவதாரம் செய்து
நகரமக்களை ஆழ்ந்த உறக்கத்தில் - கண்ணுறங்கும்படிச் செய்தாள். நன்றாக
இறுகப் பூட்டப்பட்டிருந்த உயிரற்ற வாயிற்கதவுகளும் கூட.
தாமாகவே திறந்து கொண்டனவே. என்னே வியப்பு! (9)
38-10
பிறகு ஆதிசேஷன் தனது (ஆயிரம்) பணா முடிகளால் குடைபோல் மழை
விழாது தடுத்து, தனது தலைமுடிகளில் விளங்கும் நாகரத்தினங்களாகிற மணி விளக்குகளால்
இருளிலே வழிகாட்ட, நல்வினையே செய்து பாக்கியம் பெற்ற வஸுதேவர் தங்களை எடுத்துக்
கொண்டு தனி ஒருவராகக் கோகுலம் புறப்பட்டார்.
அத்தகைய பெருமை படைத்த
தேவரீர் எனது நோய்களை நீக்கியருள வேண்டும். (10)
==========================================================
आनन्दरूप भगवन्नयि तेऽवतारे
प्राप्ते प्रदीप्तभवदङ्गनिरीयमाणै: ।
कान्तिव्रजैरिव घनाघनमण्डलैर्द्या-
मावृण्वती विरुरुचे किल वर्षवेला ॥१॥
प्राप्ते प्रदीप्तभवदङ्गनिरीयमाणै: ।
कान्तिव्रजैरिव घनाघनमण्डलैर्द्या-
मावृण्वती विरुरुचे किल वर्षवेला ॥१॥
Thou O Lord! Who are Bliss personified, when the time of Thy incarnation
approached, the rainy season indeed shone with the lustre of Thy body,
which emanated the blue rays of brilliance on the thick dark clouds that
covered the skies.
--------------------------------------------------------------------------------------
आशासु शीतलतरासु पयोदतोयै-
राशासिताप्तिविवशेषु च सज्जनेषु ।
नैशाकरोदयविधौ निशि मध्यमायां
क्लेशापहस्त्रिजगतां त्वमिहाविरासी: ॥२॥
राशासिताप्तिविवशेषु च सज्जनेषु ।
नैशाकरोदयविधौ निशि मध्यमायां
क्लेशापहस्त्रिजगतां त्वमिहाविरासी: ॥२॥
When all the directions had been well cooled by the rain waters, when
the virtuous people were overwhelmed with the joy of the impending
fulfillment of their desires, and the moon was rising at midnight, Thou
the remover of all sorrows, appeared here on this earth, embodied as
Krishna.
----------------------------------------------------------------
बाल्यस्पृशाऽपि वपुषा दधुषा विभूती-
रुद्यत्किरीटकटकाङ्गदहारभासा ।
शङ्खारिवारिजगदापरिभासितेन
मेघासितेन परिलेसिथ सूतिगेहे ॥३॥
रुद्यत्किरीटकटकाङ्गदहारभासा ।
शङ्खारिवारिजगदापरिभासितेन
मेघासितेन परिलेसिथ सूतिगेहे ॥३॥
Thou shone in the birth chamber, though in the from of a child, with Thy
body adorned with the divine majesties, shining crown, bracelets,
shoulder ornaments, beautiful necklace, conch, discus, lotus, mace,
beautiful as the hue of the rain bearing clouds.
----------------------------------------------------
वक्ष:स्थलीसुखनिलीनविलासिलक्ष्मी-
मन्दाक्षलक्षितकटाक्षविमोक्षभेदै: ।
तन्मन्दिरस्य खलकंसकृतामलक्ष्मी-
मुन्मार्जयन्निव विरेजिथ वासुदेव ॥४॥
मन्दाक्षलक्षितकटाक्षविमोक्षभेदै: ।
तन्मन्दिरस्य खलकंसकृतामलक्ष्मी-
मुन्मार्जयन्निव विरेजिथ वासुदेव ॥४॥
O Vaasudeva! Thou did shine in that prison house with the glorious Lakshmi Devi comfortably resting on Thy bosom
-------------------------------------------------------
शौरिस्तु धीरमुनिमण्डलचेतसोऽपि
दूरस्थितं वपुरुदीक्ष्य निजेक्षणाभ्याम् ॥
आनन्दवाष्पपुलकोद्गमगद्गदार्द्र-
स्तुष्टाव दृष्टिमकरन्दरसं भवन्तम् ॥५॥
दूरस्थितं वपुरुदीक्ष्य निजेक्षणाभ्याम् ॥
आनन्दवाष्पपुलकोद्गमगद्गदार्द्र-
स्तुष्टाव दृष्टिमकरन्दरसं भवन्तम् ॥५॥
Thy form which is unapproachable to the minds of many aspiring sages,
when Vasudeva saw with his own eyes, he had horripilation all over his
body, his eyes were full of tears of joy and with a choked and melting
voice he sang Thy prises, whose sight is like nectar honey for the bee
like eyes.
---------------------------------------------------------------------
देव प्रसीद परपूरुष तापवल्ली-
निर्लूनदात्रसमनेत्रकलाविलासिन् ।
खेदानपाकुरु कृपागुरुभि: कटाक्षै-
रित्यादि तेन मुदितेन चिरं नुतोऽभू: ॥६॥
निर्लूनदात्रसमनेत्रकलाविलासिन् ।
खेदानपाकुरु कृपागुरुभि: कटाक्षै-
रित्यादि तेन मुदितेन चिरं नुतोऽभू: ॥६॥
Thou were praised with prayers for a long time by Vasudeva who was
filled with joy, saying that 'O Lord! cut down the creeper of all my
sorrows with Thy sharp sword like playful eyes. O Supreme Being! Remove
all my sufferings with Thy side glances laden with compassion.'
------------------------------------------------------------------
मात्रा च नेत्रसलिलास्तृतगात्रवल्या
स्तोत्रैरभिष्टुतगुण: करुणालयस्त्वम् ।
प्राचीनजन्मयुगलं प्रतिबोध्य ताभ्यां
मातुर्गिरा दधिथ मानुषबालवेषम् ॥७॥
स्तोत्रैरभिष्टुतगुण: करुणालयस्त्वम् ।
प्राचीनजन्मयुगलं प्रतिबोध्य ताभ्यां
मातुर्गिरा दधिथ मानुषबालवेषम् ॥७॥
And by Thy mother Devaki's tears whose delicate creeper like body was
covered and made wet , Thy excellences were praised by hymns. Thou, the
abode of mercy, then explained to them,Thy parents, about their two
previous births. Then at the request of Thy mother Devaki, Thou assumed
the form of a human infant child.
---------------------------------------------------------
त्वत्प्रेरितस्तदनु नन्दतनूजया ते
व्यत्यासमारचयितुं स हि शूरसूनु: ।
त्वां हस्तयोरधृत चित्तविधार्यमार्यै-
रम्भोरुहस्थकलहंसकिशोररम्यम् ॥८॥
At Thy prompting, in order to bring about Thy inter-exchanging with the
daughter of Nanda, the son of Shoorasena Vasudeva took Thee in his two
hands. Thou who can only be conceived in the minds of the sages, in
Vasudeva's hands looked like an attractive young swan perched on a
lotus.
-------------------------------------------------------------
जाता तदा पशुपसद्मनि योगनिद्रा ।
निद्राविमुद्रितमथाकृत पौरलोकम् ।
त्वत्प्रेरणात् किमिव चित्रमचेतनैर्यद्-
द्वारै: स्वयं व्यघटि सङ्घटितै: सुगाढम् ॥९॥
निद्राविमुद्रितमथाकृत पौरलोकम् ।
त्वत्प्रेरणात् किमिव चित्रमचेतनैर्यद्-
द्वारै: स्वयं व्यघटि सङ्घटितै: सुगाढम् ॥९॥
Thereafter, at Thy behest, Yoga-Maayaa, who was born in the house of
Nandagopa, caused all the people in the region to fall into deep
slumber. This is not at all surprising, considering that the well locked
inanimate doors of the prison opened by themselves
---------------------------------------------------------------
शेषेण भूरिफणवारितवारिणाऽथ
स्वैरं प्रदर्शितपथो मणिदीपितेन ।
त्वां धारयन् स खलु धन्यतम: प्रतस्थे
सोऽयं त्वमीश मम नाशय रोगवेगान् ॥१०॥
स्वैरं प्रदर्शितपथो मणिदीपितेन ।
त्वां धारयन् स खलु धन्यतम: प्रतस्थे
सोऽयं त्वमीश मम नाशय रोगवेगान् ॥१०॥
He, Vasudeva, the most blessed one set out carrying Thee in his hands.
Aadi Shesha with his many hoods warded off the rain waters and led along
the way by him with the gems on his hood s enlightening the way. O
Lord! Of such exceeding prowess deign to save me from my forceful
ailments.
@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@
Grateful acknowledgements to the creators of
NaaraayaNeeyam- First step
@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@
