துருவ சரிதம்
Listen to the audio ( in Sahaanaa ragam) ... Thanks to CRamakrishnan
Listen to the audio ( in Sahaanaa ragam) ... Thanks to CRamakrishnan
please listen using the audio player at the end of this page
1)
உத்தான பாதன் என்ற அரசன் , ஸுருசி என்ற இளைய மனைவியிடம் அதிகம் பிரியம் கொண்டவனாக இருந்து, தனது முதல் மனைவி சுநீதியை புறக்கணித்து வாழ்ந்துவந்தான். வேறு புகலிடம் இல்லாத அவள், எப்போதும் விஷ்ணு பக்தி ஒன்றையே மனதில் இருத்தி உத்தமியாக வாழ்ந்துவந்தாள் .
2)
தன தந்தையின் மடியில் சுருசியின் புதல்வன் ' உத்தமன்' வீற்றிருந்ததை பார்த்து, சுநீதியின் புதல்வன் துருவனும் தன தந்தையின் மடியில் அமர முயற்சித்தபோது, சுருசி அவனை மிகவும் கடுமையாக அதட்டித் தடுத்தாள் . ஹரி பக்தி இல்லாத மனதில் இவ்வாறு கெட்ட மனம் இருக்கத்தானே செய்யும்!
3)
இரண்டாவது மனைவியின் மேலிருந்த மயக்கத்தால், அரசன் உத்தானபாதன் அவளைக் கண்டிக்காமல் , பேசாமல் இருந்தான். இதனால்,மிகவும் மனம் புண் பட்ட சிறுவன் துருவன், தன தாயாரிடம் சென்று ரோஷத்தில் கண்ணீர் விட்டு, கேவி அழுதான். அவனது தாய் அவனுக்கு ஆறுதல் கூறி, " செல்வமே! நமது துன்பங்கள் எல்லாம் அகற்ற வல்லவர் , ஸ்ரீ ஹரி மட்டுமே! நீ அவரை நினைத்து தியானம் செய்வாய்.! துன்பங்கள் அனைத்தும் அகலும், ' என்று தேற்றினாள்,
4)
தாயின் அறிவுரையை மனதில் கொண்டு, பாலகன் துருவன் , வீட்டை விட்டு வெளியேறி, வனத்திற்கு சென்று கடும் தவம் செய்து, ஹரியின்
அனுக்கிரஹம் பெற உறுதியோடு நடந்த வழியில், நாரத முனியின் தர்சனம் பெற்று, அவரிடம் ஹரிநாம மந்திர உபதேசம் பெற்று , மது வனத்தில், கடும் தவம் மேற்கொண்டு ஸ்ரீ ஹரி பற்றிய ஒரே நினைவாக பிரார்த்தனை செய்துவந்தான்.
5)
அது பற்றிக் கேள்வியுற்ற தந்தை உத்தானபாதன் ' தன்னால் தானே தனது பாலகன் இவ்வாறு வனத்தில் சென்று இடர்கள் அனுபவிக்க நேர்ந்தது என்று குற்றமுற்ற மனதோடு மிகவும் வருத்தம் அடைந்தான். அப்போது , நாரத முனி , அவனைச் சந்தித்து , ' கவலைப்படவேண்டாம். கிடைத்தற்கரிய பாக்கியம் பெற்றவன் உனது புதல்வன்' என்று ஆறுதல் கூறினார்.
6)
துருவனுடைய கடும் தவத்தினால், அனைத்து ஜீவன்களும் சுவாச அடைப்பு கொண்டு ஹரியிடம் முறையிட்டனர். ஸ்ரீ ஹரி , கருணை கொண்டு, கருட வாகனத்தில் துருவன் முன் தோன்றி அவனது பிரார்த்தனையை நிறைவேற்றி அருளினார்.
7)
ஸ்ரீ ஹரியின் திவ்ய தரிசனத்தால் மெய் மறந்து, பரமானந்தம் எய்திய பாலகன் துருவன் தங்களைப் போற்றி புகழ்ந்து பாட நினைத்தும், ஆனந்த மிகுதியால், வாய் குழறி ஆனந்த பாஷ்பம் சொரிய நின்றபோது, கருணாமூர்த்தி ஸ்ரீ ஹரி, தனது பாஞ்சஜன்யம் என்ற சங்கினால், மிக்க பரிவுடன் , சிறுவன் துருவனின் பால்வடியும் கன்னத்தில் மெலிதாக தடவிக்கொடுத்தார்.
8)
அந்த கணத்திலேயே , பூர்ண ஞானம் கொண்டு, குழந்தை துருவன் தங்களை மெய்ம்மறந்து துதிக்கையில், ' அன்பனே! நீண்ட காலம் ராஜ்ய அதிகாரம் செலுத்தி நல்லாட்சி செய்து, அதன் பின்னர் கிடைத்தற்கரிய 'துருவ பதம் ' பெற்று புகழ் பெறுவாய்.' என்று ஆசியளித்து அருளினார்.
9)
பகவானின் கட்டளைப்படி, பாலகன் துருவன் நகரத்திற்கு திரும்பி வந்து, சகல பெருமைகளும் பெற்று, தனது தந்தை வனவாசத்திற்கு சென்ற பின்னர், ராஜ்ய பாரத்தை ஏற்று திறம்பட நிர்வகித்து, மக்கள் அனைவரின் அன்பையும் மரியாதையையும் பெற்று நீண்ட காலம்
சுகித்திருந்தான்.
10)
ஒரு சமயம் தனது இளைய சகோதரன் ஒரு யக்ஷனால், கொல்லப்பட்டதை அறிந்து, அதற்கு பழிவாங்க யக்ஷனுடன் யுத்தத்திற்கு சென்றான். அப்போது, முதியவர்களின் அறிவுரைப்படி, போரை தவிர்த்து, யக்ஷர்களின் மன்னன் குபேரன் மனம் மகிழ்ந்து ' உனக்கு என்ன பரிசு வேண்டுமானாலும் தருகிறேன் கேள் ' என்ற போது
'ஸ்ரீ ஹரியின் அனுக்கிரஹம் தவிர எனக்கு எதுவுமே வேண்டியதில்லை' என்று கூறி குபேரனை மலைக்க வைத்தான்.
முடிவில், ஸ்ரீ ஹரி அனுப்பி வைத்த விமான வாகனத்தில், தனது தாய் சுநீதியுடன் , துருவ பதத்தில் சுகமாக வசித்து வருகிறான்.
ஸ்ரீ குருவாயூரப்பா! இவ்வாறு தன அடியார்களைக் காப்பதில், தவறாத ஆர்வம் கொண்ட தாங்கள், எனது தேஹ ரோகங்கள் அனைத்தும் அகல அருள் செய்யுங்கள் !
@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@
17-1
To the king Uttaanpaada, the son of Manu, his wife Suruchi was extremely dear. The other
wife Suneeti being ignored by her husband, was helpless and took shelter in Thee alone
who are eternal refuge of the helpless
-----
17-2
Seeing Uttama, Suruchi's son, seated on his father's lap, Suneeti's son Dhruva also tried to
get up. But as a result, the child was severly scolded by Suruchi. Indeed, jealousy cannot
be given up, by those who are not devoted to Thee
-------
17-3
The hen-pecked king who was under the influence of Thy Maayaa, silently looked on as
Dhruva was scolded by Suruchi. Hurt for being scolded, Dhruva then went to his own
mother Suneeti who advised him that the only way to overcome the evils of ones own past
actions is to seek shelter at Thy feet
-----------
17-4
The self respecting Dhruva, who was only five years of age, hearing his mother's words,
became determined to worship Thee, and so left the town. In the forest of Madhuvana, he
propitiated Thee by penance, following the method of Mantra japa and the Mantra given to
him by Naarada, whom he had met on the way
---------------------------
17-5
The king who was full of remorse, was pacified and consoled by Naarada who had gone to
the town. Dhruva, the boy with his mind fixed on Thee, spent five months in severe
penance, with increasing intensity.
----------------------------
17-6
Then, when all around in all the directions there was suffocation by the power of Dhruva's
penance, the devas were seeking relief. Then, Thou surging with compassion, appeared
seated on Garuda, in front of Dhruva, whose mind was absorbed in contemplation of the
Supreme Consciousness Bliss which had assumed Thy form.
----------------------------
17-7
At Thy divine sight, Dhruva was completely overwhelmed and was full of the the waves of
Bliss and ecstasy. As his eyes were submerged in the nectar of Thy entrancing form he was
desirous of singing Thy praise. Realising his incapability of finding words, Thou with great
affection touched his cheek with the conch.
---------------------------------
17-8
He then sang Thy praise profusely, having been purified and enlightened by pure knowledge. Knowing what he had in mind, Thou blessed him to enjoy the kingdom for long
and then attain the loftiest of states, that of Dhruva, from where there is no return to lower
states.
-----------------------------
17-9
When Thou disappeared after having said so, this prince Dhruva came back to town
delighting all people. When his father had gone to the forest, taking over the administration
of the kingdom, with all his aspirations fulfilled by Thy grace, he lived happily for a long
time.
-------------------------
17-10
When Uttama, Dhruva's brother was killed by Yaksha, Dhruva battled with Yaksha, but
withdrew on Manu's advice. Pleased with Dhruva's peaceful nature, Kuber came and offered
him a boon, but the great soul asked only for firm devotion to Thee
--------------------------
17-11
Finally, leaving along with his mother in the celestial car brought by Thy attendents, he is even now living happily in Dhruvaloka.
O Lord of Guruvaayur! Who are ever intent on
protecting Thy devotees, cure my hoards of ailments
==============================================
http://narayaneeyam-firststep.org/dashaka17
17-1
उत्तानपादनृपतेर्मनुनन्दनस्य
जाया बभूव सुरुचिर्नितरामभीष्टा ।
अन्या सुनीतिरिति भर्तुरनादृता सा
त्वामेव नित्यमगति: शरणं गताऽभूत् ॥१॥
17-2
अङ्के पितु: सुरुचिपुत्रकमुत्तमं तं
दृष्ट्वा ध्रुव: किल सुनीतिसुतोऽधिरोक्ष्यन् ।
आचिक्षिपे किल शिशु: सुतरां सुरुच्या
दुस्सन्त्यजा खलु भवद्विमुखैरसूया ॥२॥
17-3
त्वन्मोहिते पितरि पश्यति दारवश्ये
दूरं दुरुक्तिनिहत: स गतो निजाम्बाम् ।
साऽपि स्वकर्मगतिसन्तरणाय पुंसां
त्वत्पादमेव शरणं शिशवे शशंस ॥३॥
17-4
आकर्ण्य सोऽपि भवदर्चननिश्चितात्मा
मानी निरेत्य नगरात् किल पञ्चवर्ष: ।
सन्दृष्टनारदनिवेदितमन्त्रमार्ग-
स्त्वामारराध तपसा मधुकाननान्ते ॥४॥
17-5
ताते विषण्णहृदये नगरीं गतेन
श्रीनारदेन परिसान्त्वितचित्तवृत्तौ ।
बालस्त्वदर्पितमना: क्रमवर्धितेन
निन्ये कठोरतपसा किल पञ्चमासान् ॥५॥
17-6
तावत्तपोबलनिरुच्छ्-वसिते दिगन्ते
देवार्थितस्त्वमुदयत्करुणार्द्रचेता: ।
त्वद्रूपचिद्रसनिलीनमते: पुरस्ता-
दाविर्बभूविथ विभो गरुडाधिरूढ: ॥६॥
17-7
त्वद्दर्शनप्रमदभारतरङ्गितं तं
दृग्भ्यां निमग्नमिव रूपरसायने ते ।
तुष्टूषमाणमवगम्य कपोलदेशे
संस्पृष्टवानसि दरेण तथाऽऽदरेण ॥७॥
17-8
तावद्विबोधविमलं प्रणुवन्तमेन-
माभाषथास्त्वमवगम्य तदीयभावम् ।
राज्यं चिरं समनुभूय भजस्व भूय:
सर्वोत्तरं ध्रुव पदं विनिवृत्तिहीनम् ॥८॥
17-9
इत्यूचिषि त्वयि गते नृपनन्दनोऽसा-
वानन्दिताखिलजनो नगरीमुपेत: ।
रेमे चिरं भवदनुग्रहपूर्णकाम-
स्ताते गते च वनमादृतराज्यभार: ॥९॥
17-10
यक्षेण देव निहते पुनरुत्तमेऽस्मिन्
यक्षै: स युद्धनिरतो विरतो मनूक्त्या ।
शान्त्या प्रसन्नहृदयाद्धनदादुपेता-
त्त्वद्भक्तिमेव सुदृढामवृणोन्महात्मा ॥१०॥
17-11
अन्ते भवत्पुरुषनीतविमानयातो
मात्रा समं ध्रुवपदे मुदितोऽयमास्ते ।
एवं स्वभृत्यजनपालनलोलधीस्त्वं
वातालयाधिप निरुन्धि ममामयौघान् ॥११॥
@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@
audioplayer
